Week 51

Maandag

Het was de bedoeling om te gaan lopen maar ik kon niet de motivatie opbrengen om te gaan. Dus heb ik maar geskipped, een keer mag toch wel.

Dinsdag

Ik had vandaag de kerstborrel van mijn werk, dus kon ik de kids niet naar de zwemtraining brengen. Daardoor kon ik ook niet de looptraining in halen.

Woensdag

De zwemtraining stond vandaag ook al niet bovenaan het lijstje van favoriete dingen. Ik ben wel gegaan maar heb de training niet afgemaakt. Tijdens het zwemprogramma verdraaide ik mijn rechterbeen waardoor ik plotseling heel veel pijn kreeg aan mijn rechter heupspieren. Een minuut of tien voor het einde was de pijn zo heftig dat ik de training moest staken.

Donderdag

Ik heb weer geen looptraining gedaan vanavond, dit keer omdat ik extra rust (lees:herstel) wilde hebben na de zwemtraining.

Vrijdag

Het begin van twee weken vrij. Ik heb meestal ieder jaar vrij rond kerst en oud jaar. Op de één of andere manier kan ik mezelf niet motiveren deze week, want ook vandaag niets gedaan. En ik heb dan ook maar besloten om de rest van de week lekker rustig aan te doen.

Zaterdag

Ik ging vandaag alleen maar naar de zwemtraining. Eigenlijk had ik al weer geen zin om te trainen en als ik niet op pas krijg ik te maken met een heuse trainingsdip. Gelukkig ging het zwemmen als een speer. Na 250 meter te hebben ingezwommen, moesten we (dit keer zwommen we met z’n tweeën in de baan) 10 x 100 meter zwemmen, iedere twee minuten starten. In mijn geval betekende een pauze van slechts 15 seconden en dan moest nog redelijk stevig door zwemmen. Aansluitende 50 meter actieve rust (schoolslag). Vervolgens 8 x 50 meter iedere 50 seconden zwemmen en toen moest ik echt hard zwemmen. Ik had slechts 2 seconden pauze. Aansluitende 50 meter actieve rust (schoolslag). Toen 4 x 25 meter in 35 seconden en dat ging heel makkelijk want ik had 15 seconden pauze. Aansluitende 50 meter actieve rust (schoolslag). 2 x 50 meter rug en 2 baantjes uitzwemmen. Tevreden en met een ijzersterk gevoel kwam ik het water uit. Al met al toch 2 kilometer gezwommen tijdens de training. Nee, over het zwemmen maak ik me niet meer druk want die 3,8 kilometer zwem ik wel.

Zondag

De week afgesloten met een lekkere langzame duurloop. Iets meer dan een 1 ½ uur gelopen door de polder, langs ons nieuwe huis en door de nieuwe wijken van Buiten terug naar huis.Ik had weinig zin deze week maar de duurloop van vandaag was heerlijk om er weer in een beetje in te komen. Dit soort weken kan ik mezelf niet permitteren in de aanloop naar.

Week 50

Maandag
De afgelopen tijd heb ik veel op maandag thuis gewerkt zodat ik het thuiswerk kon combineren met de fietstrainingen. De vorige week kon ik niet fietsen als gevolg van de gekneusde ribben. Deze maandag kon ik niet omdat ik voor mijn werk naar een bijeenkomst in Breukelen moest. Gelukkig merkte ik vandaag voor het eerst dat de pijn wat begint af te nemen.

Dinsdag
Vandaag voor het eerst maar weer eens een duurloopje gedaan na bijna twee weken niks doen. De pijn in mijn ribbenkast begint af te nemen daardoor wilde ik het wel weer eens proberen. Een rondje Weerwater in een echt duurtempo moest kunnen en het ging ook lekker.

Woensdag
De zwemtraining begon met 10 minuten inzwemmen, lekker rustig inzwemmen.14 banen ingezwommen en dat is in ieder geval alweer 350 meter. We begonnen met 3 x 3 minuten aan een stuk doorzwemmen met een minuut pauze tussendoor. Ik kwam steeds tot zeven banen en afstand van totaal 525 meter. Vervolgens 3 series, waarvan de eerste en derde, uit 100 meter hele slag, 100 meter armen en 50 meter benen bestond. De tweede was 100 meter schoolslag en met een tussenliggende pauze van steeds 15 seconden. Dat geheel was 600 meter en werd opgevolgd door 6 x 50 meter en tien seconden pauze tussendoor. Die 6 series leverde 300 meter op en werd vervolgd met 100 meter rug en 200 meter hele slag. Het lukte nog net om 2 banen uit te zwemmen waardoor de gehele afstand van deze training op 2125 meter. Ik voelde mijn ribben wel tijdens de training en het ging ook allemaal nog niet zo snel maar al wel stukken beter dan vorige week. Hopelijk morgen niet dezelfde reactie als vorige week, maar afwachten.

Donderdag
Het duurloopje van dinsdag gaf toch wel de nodige pijn onder het lopen. Dus intervallen leek me al helemaal niet verstandig, dus dan maar een duurloopje ingepland. Nou, dat duurloopje ging ook niet helemaal lekker. Een rondje Weerwater vanaf mijn huis is ongeveer 1 ½ uur lopen en dat was net even teveel. Ik was na een uurtje gewoon helemaal versleten, gewoon bekaf, total loss. Dus het laatste ½ uur ging heel beroerd en ik was blij dat ik thuis was. Er zal vast wel een verklaring voor zijn waarom het niet ging.

Vrijdag
Een rustdag met een speciaal tintje want wij gingen het (voorlopige) verkoopcontract van onze huis ondertekenen.

Zaterdag
Wat had ik het zwaar zaterdagmorgenvroeg. Het geplande duurloopje om het Weerwater viel me heel zwaar. Net als donderdag krijg ik het halverwege het rondje een dip. In tegenstelling tot donderdag kon ik gelukkig wel doorblijven lopen. Ik weet niet waardoor ik zo beroerd loop deze week. De zwemtraining ging echter verrassend goed. Ik heb in mijn baan het hele uur vooraan gezwommen. Na 16 banen inzwemmen (400 meter) begonnen we met 100 armen, 25 meter benen, 15 seconden pauze, 75 armen, 25 meter benen, 15 seconden pauze, 50 armen, 25 benen, 15 pauze en 25 armen, 25 benen. Vervolgens 4 series van 100 meter, 75 meter, 50 meter en 25 meter hele slag. De tweede en vierde serie steigerung en de eerste en derde rustig tempo. Afsluitend 5 x 50 meter, met aflopende pauzes 20 tot en met 5 seconden tussen de vierde en vijfde serie en om het af te leren hebben wij in onze baan nog een 6e series van 50 meter erbij gepakt. Twee banen uitgezwommen. Al met al 2150 meter afgelegd bij deze training.

Zondag
Terugkijkend op deze week kom ik tot de conclusie dat het zwemmen van gisteren top was en dat het lopen drie keer niks was. Gelukkig lukte het deze week wel weer te sporten met die gekneusde ribben. Vandaag was het prachtig weer maar wel veel te koud om te fietsen. Het crossloopje van AVA maar links laten liggen want dat lukt echt nog niet, volle bak met die ribben. Ik ben nog wel moe, dus ben ik blij met een rustdag. Morgen na het werk, maar weer een rustige duurloop inplannen, in het nieuwe jaar maar weer intervallen.

Week 49

Deze week begon heel anders dan de afgelopen weken. Ik had het fietsen weer lekker opgepakt en noodgedwongen kon ik maandag niet fietsen. Vorige week donderdagavond het ongeval waar ik dus mijn ribben kneusde, gooide roet in het eten. Ik was niet blij want ik heb het hele weekend slecht geslapen. Daar komt omdat ik niet op mijn rechterzij kon liggen, niet op mijn rug en draaien ging ook al niet lekker. Verplicht enkele dagen rustig aan doen. Ik had van de fysio na het intapen nog wel de goedkeuring gekregen om te sporten maar het ging echt niet van het weekend. Tot woensdag maar rustig aan doen en dan maar verder zien.

Dinsdag, de rustdag.
Ik ben moe, ik slaap namelijk nog steeds slecht. Gelukkig hoef ik niet te trainen.

Woensdag, de zwemtraining.
Eigenwijs als ik ben, ik moest naar de zwemtraining. Op zich viel de pijn wel mee, dus dan kan ik wel zwemmen. Horst van Woersem vertelde voor het zwemmen dat hij ook wel een gekneusde ribben heeft gehad en toen ook gewoon naar de zwemtraining was gegaan. De volgende dag verging hij van de pijn. Ik heb getracht mee te zwemmen met de groep in mijn baan, maar dat ging niet. Toch teveel last voornamelijk bij versnellen. Ik heb het programma zoveel mogelijk geprobeerd af te werken en na ruim 55 minuten uit het zwembad gestapt.

Donderdag, de intervaltraining.
Horst heeft gelijk gekregen, ook ik heb vele malen meer last van de kneuzingen dan voor de zwemtraining. Het lopen heb ik al uit mijn hoofd gezet en van het zwemmen heb ik eigenlijk een beetje spijt. Maar afwachten hoe de komende dagen zich ontwikkelen want anders ga ik zaterdag niet naar de zwemtraining. Ik ben bang dat ik de komende week ook nog niet normaal kan trainen.

Vrijdag, de rustdag.
Gelukkig afgelopen nacht weer eens lekker geslapen. Voor het eerst sinds een week en dat moest ook wel met een dosis paracetamol. Ik ben tot overmaat van ramp ook nog eens ziek geworden. Dus vandaag toch maar weer eens multivitaminen gehaald.

Zaterdag, de gecombineerde training.
Ook vannacht weer goed geslapen. De griepverschijnselen worden gelukkig niet heviger en het blijft dus bij wat verkoudheid en wat hoesten. Voor alle zekerheid de looptraining nog maar even overgeslagen. Tijdens de zwemtraining van de kids gesproken met één van hun trainers en die vertelde mij dat ik zeer waarschijnlijk ook niet sneller zal gaan met het zwemmen omdat de techniek namelijk de rest moet doen. Ik wist dat zelf ook wel maar het is altijd goed om van anderen bevestigd te krijgen waar het aan schort. Ik moest vandaag naar Rotterdam om een belofte in te lossen en dus een bezoek gebracht aan de dochter van de fokker van Chip. Zij had haar nieuwe huisje gekregen en dus even kijken. Ik was op tijd terug gegaan omdat ik eigenlijk voornemens was om te gaan zwemmen. Maar uiteindelijk heb ik toch de zwemtraining laten schieten. Ik heb gekozen voor rust en herstel.

De gekneusde ribben gooien best wel de nodige roet in het eten. Ik heb de Kromslootpark al moeten laten schieten en de fietstrainingen die ik weer had opgepakt vallen nu als eerste uit het schema weg. De komende week wil ik wel weer langzaam beginnen met trainen.

Week 48

Maandag, een fietstraining.
Om 15.00 uur ging ik de deur uit voor een fietstraining. Na lang twijfelen besloot ik toch maar om over Lelystad een rondje te maken. Na bijna twee uur fietsen kon ik al merken dat het toch steeds vroeger donker wordt. Even na vijven kwam ik met steenkoude voeten weer binnen.Wel lekker getraind ook al was het een gewone fietstraining.

Dinsdag, een rustdag.
Wel lekker om ook te kunnen rusten, dit is ook heel belangrijk.

Woensdag, de zwemtraining. Na 200 meter inzwemmen, mochten we 8 x 100 meter zwemmen, waarbij de eerste 50 meter om de drie slagen ademen en de laatste 50 meter aansluiten. Vervolgens 8 x 50 meter met diverse oefeningen tijdens iedere 50 meter. Aansluitend 400 meter hele slag. Gevolgd door 4 x 100meter waarbij iedere laatste 25 meter een andere slag moest zijn. Nadat te hebben vol gemaakt was het uur voorbij. Het zwemmen ging vandaag eigenlijk voor het eerst sinds tijden weer eens een stuk minder. Wel verklaarbaar want het ging vandaag niet zo heel goed met mijn vrouw en dat laat mij niet los.

Donderdag, de intervaltraining.
Bij aankomst in Almere Haven, bleek het erg donker te zijn. De straatverlichting was uitgevallen als gevolg van een storing. Vanwege deze omstandigheden kregen we een alternatief programma voorgeschoteld. Na wat loopscholing in het centrum en wat loopvormen in de parkeergarage, kwam het hoofdprogramma. Vier ronden om het gebouw van de Etos/Hema en Play World. Gelijk de eerste ronde werd mij al noodlottig want ik kwam ernstig ten val. Doordat het achter het gebouw van de Play World donker was miste ik de stoep en kwam daardoor ten val. Resultaat: gekneusde ribben aan de rechterkant.

En daarmee kwam week 48 ten einde voor mij. Ik moet maar kijken wat de gevolgen op de langere termijn voor mij betekenen.

Vrijdag, de fysiotherapeut
Toch maar even langs de fysio om mijn gekneusde ribben te laten tapen.
Ik kon rustig gaan sporten, liet de fysio nog even weten, maar dat zie ik nog even niet zitten te pijnlijk. Nou ja, goed nieuws voor het thuisfront, dit weekend niets aan sport.

Week 47

Op maandag een rustdag omdat ik de dag er voor (zondag) heb gefietst.

Dinsdag, een snelle duurloop van een uur.

Woensdag, zwemtraining. Het programma was als volgt, na 10 banen inzwemmen, 3 x 100 meter hele slag steigerung. Met 20 seconden rust tussen iedere serie. Vervolgens 5 x 50 meter, na iedere 50 meter 5x opdrukken op de kant en tien seconden rust. Gevolgd door 3 x 100 meter, bestaande uit 100 meter armen, 100 meter benen en 100 meter hele slag en steeds 20 seconden rust tussen iedere serie. Vervolgens 5 x 50 meter met 5 x push up en tien seconden rust tussen iedere serie gevolgd door 3 x 100 meter met specifieke techniekoefeningen tussendoor en slechts 20 seconden rust. Weer gevolgd door 5 x 50 meter met 5 x buikspieren trainen en 10 seconden rust tussen iedere serie. Afsluitend 3 x 50 meter, beginnend met 50 meter rug, 50 meter school en als laatste 50 meter hele slag. En daarmee was het uur weer vol gezwommen.

Donderdag, getraind bij Just Run samen met mijn loopmaatjes. Vanaf huis naar de sporthal in Stad, duurlooptraining en terug is toch bij elkaar twee uur. Het was leuk om mijn loopmaatjes weer eens te ontmoeten maar de sfeer bij mijn oude loopvereniging vind ik toch echt stukken minder geworden. Als ik naar mijn triathlonvereniging kijk, zijn de trainingen veel leuker en het zijn toch sporters met een andere mentaliteit. Maar goed, ik ging voor mijn loopmaatjes en dat gevoel was goed.

Vrijdag een rustdag. Hoewel de rust betrekkelijk was, want na een zware dag alleen maar vergaderen en aansluitend wat eten en drinken met de collega’s, kwam ik laat thuis.

Zaterdagmorgen, vroeg op om een duurloop van een uur af te werken. Ging moeizaam na de korte nacht. ‘s Middags de zwemtraining en deze bestond uit; 8 banen inzwemmen (ik was laat in het zwembad), 4 series van 250 meter (100 meter hele slag, 100 meter armen en 50 meter benen), 3 serie van 150 meter (75 meter slepen, 50 bijleggen, 25 meter met één arm bijleggen) en afsluitend 5 serie van 75 meter (eerste 50 meter normaal tempo en laatste 25 meter voluit).

En dat was week 47. Een week die mij op zaterdagavond in contact bracht met een sportinstructeur die zich naast zijn werk ook bezig houdt met specifieke begeleiding van sporters. We raakten in gesprek over voeding en specifieke training voor duuratleten. Ik was onder de indruk van zijn performance want daar sprak toch wel respect uit voor sporters en de drive die sporters hebben. Hij kon weer iemand die ook in de duursport actief is en op basis van mijn verhaal en de ervaringen van die duursporter zou hij een voedingschema voor mij gaan opstellen.

Week 46

Maandag.

Ik werk regelmatig thuis. Als je thuis werkt heb je als groot voordeel dat je geen reistijd hebt en dat je de uren naar inzicht kunt in delen. Hierdoor ben ik in gelegenheid om op de dagen die ik thuis werk, de uren zo in te delen dat er gelegenheid is om een fietstraining in te plannen. In deze periode van het jaar is het vroeg donker en door overdag een paar uurtjes in te plannen voor het fietsen, kan ik die uurtjes avonds weer in plannen voor het werk. Een vereiste is natuurlijk wel om de verplichte 8 uren te maken en dat vergt verantwoordelijkheidsgevoel en discipline. Gelukkig zijn dat eigenschappen die ik bezit en heb ik dus geen moeite om de verloren tijd in te halen. Zodoende is mijn werkgever tevreden en ik ben blij dat ik kan trainen op het moment welke mij het beste uitkomt. Ik ging er eigenlijk al vanuit dat de fietstraining deze week moeilijk zou worden vanwege het slechte weer. Ik was dan ook blij verrast toen het maandag redelijk goed weer was en in plaats van een onderbreking voor de lunch heb ik de tijd daarvan benut voor de fietstraining. Gewoon twee uur getraind steeds weer de tegenwind opzoekend om maar kracht op te bouwen. Kracht die straks later in het seizoen, nodig is voor het langere duurwerk.

Woensdag.

Na een dagje rust op de dinsdag, is op de woensdag de gebruikelijke zwemtraining. Ik was eens een keertje op tijd, dus kon ik goed gebruik maken van de tijd om in te zwemmen. 12 banen, wat toch weer 350 meter zijn en mooi meetellen met de rest. Het programma was als volgt:- 6 x 50 meter hele slag:- 2 x 50 meter benen:- 6 x 50 meter armen. De pauze tussen iedere afstand was 15 seconden. Aansluitend zwommen we 50 meter in een lekker tempo. Vervolgens:- 3 x 100 meter op 75% van je kilometertijd:- 2 x 50 meter op 85 % van je kilometertijd:- 4 x 25 meter voluit. De pauze tussen iedere afstand was 15 seconden. Vervolgens:- 4 x 25 meter voluit:- 2 x 50 meter op 85 % van je kilometertijd:- 3 x 100 meter op 75% van je kilometertijd. De pauze tussen iedere afstand was 15 seconden. Vervolgens zwommen we 200 meter in een rustig tempo, laatste twee banen was uitzwemmen.

Donderdag.

De intervaltraining begint altijd met een voorprogramma dat meestal voor een deel uit warmlopen bestaat. Vervolgens meerdere korte stukjes met tempoversnellingen en een deel loopscholing. Het hoofdprogramma van deze week bestond uit drie x 1 kilometer. Het was de bedoeling om iedere 1 kilometer tien seconden sneller te lopen dan de vorige. Ik liep samen met Rob Oosterbaan die drie x 1 kilometer. We hielden ons niet helemaal aan de opdracht want onze tweede kilometer was 20 seconden sneller dan de eerste. Geheel in de lijn van het lopen besloten we om de laatste kilometer ook maar even 20 seconden sneller te lopen. Als afsluiting van de training een stukje uitlopen en nog even twee keer tegen een helling op volle snelheid. Uitlopen naar de sporthal en de training zat er weer op.

Zaterdag.

Zaterdagmorgen vroeg, zo rond de klok van 6.15 uur, begin ik de dag met een duurloop. We waren weer iets vroeger bij het zwembad dan vorig week, dus ik kon ook direct weg. Ik heb een rondje Weerwater gedaan met een uitstapje via het oude Eksternest waardoor het rondje feitelijk iets groter wordt. Uiteindelijk heb ik ongeveer 75 min gelopen en dat vond ik voldoende omdat ik ‘s middags nog een kilometertest moest gaan doen bij het zwemmen. Zoals gezegd was de kilometertest ingepland voor de zwemmers en bedoeld als nul meting. M.a.w. deze kilometertest is bedoeld om een tijd neer te zetten. Op een later tijdstip in het seizoen wordt een nieuwe kilometertest afgenomen en dan kun je zien hoe je ervoor staat. Mijn kilometertest was de eerste bij TVA en dus echt een test. Ik zwem sinds september twee keer in de week en wilde dus wel eens weten hoe ik er voor staan. Het ging best heel lekker want ik was na de kilometer zwemmen helemaal niet moe. Ik had geprobeerd mee te tellen met het aantal banen en dacht nog twee te kunnen gaan maar ik was eerder klaar dan ik had verwacht. Mijn eindtijd was 18.54 minuten en die viel me toch enigszins tegen. Ik had verwacht een snellere tijd neer te zetten. Maar al met al was ik toch wel heel tevreden en heb mezelf maar neergelegd bij deze tijd en me realistisch opgesteld door te stellen dat dit gewoon mijn tijd is. Met het gevoel wat ik afgelopen zaterdag had, moet ik die 3,8 kilometer toch wel aankunnen.

Zondag.

Ik heb de week afgesloten zoals ik ‘m ben begonnen, namelijk met fietsen. Een rondje Lelystad heb ik gereden en dat is al met al een tochtje van ongeveer 2.00 uur. Lekker ontspannen gefietst en dik ingepakt tegen de kou.

Week 45

Deze week begon met een fietstraining van twee uur. Extra vroeg opgestaan om zo vroeg mogelijk te beginnen met mijn werk. Om drie uur gestopt met het werk en snel omgekleed, op de fiets gesprongen. Ik had twee uur ingepland met een rustige training. Nu kan het nog maar binnen enkele weken wordt het lastiger om op dit tijdstip de deur uit te gaan. Het was behoorlijk fris op de fiets en vooraf een muts opgezet die gedurende de fietstocht geen overdadige luxe bleek te zijn.

Dinsdag als rustdag ingepland na de inspanningen van maandag.

Woensdag weer de gebruikelijke zwemtraining, te beginnen met tien baantjes inzwemmen. Vervolgens de opdracht 10 x 100 meter, waarvan de eerste 100 meter rechts aansluiten, de tweede 100 meter links aansluiten, de derde 100 meter alleen benen en de overige zes x 100 meter de hele slag, met steeds 20 seconden pauze een aansluitend 50 meter rustig schoolslag. Daarna de opdracht, 10 x 50 meter pittig tempo, 10 seconden rust en aansluitend 200 meter rustig alles behalve de hele slag. Afsluitend 10 x 25 meter steeds starten als de laatste aankomt. Het lukte ook nog om 4 banen uit te zwemmen. Al met al 2100 meter gezwommen tijdens de training. Ik merk steeds meer het effect van twee keer zwemmen in de week, ik heb bij de hele training voorop gezwommen.

Donderdag, de gebruikelijke intervaltraining. Een heerlijke avond want het was ouderwets takkeweer. Een echte herfstdag, veel wind en flinke regenbuien bij de start van de training. Als je dan eenmaal aan het trainen bent en je bent al drijfnat maakt het ook niet meer zoveel uit dat het regent. Rob Oosterbaan nam de trainersrol op zich deze keer. Hij had een programma uitgedokterd dat er op neer kwam, dat er steeds een steigerungachtig element in de training zat. In een uur een rondje vanuit Haven via het Weerwater en terug naar Haven.

Vrijdag was een rustdag en dat kwam mooi uit omdat ik met een aantal collega’s zou gaan borrelen en aansluitend ergens wat eten. Het werd later dan de bedoeling was want ik lag pas 00.30 uur in bed. De volgende ochtend ging de wekker alweer om 5.30 af.

Zaterdagmorgen tijdens de zwemtraining van de kids, een rondje Weerwater gelopen. Dacht ik dat het donderdagavond slecht weer was, zaterdagmorgen was het nog veel erger dan donderdag. Toen ik weg ging vanuit het zwembad viel het nog wel mee. Het was even droog na een fikse bui maar dat was van korte duur. Na een minuutje of tien lopen begon het te regenen en het ging eigenlijk alleen maar harder te regenen. Ik kwam werkelijk als een verzopen kat aan in het zwembad. Maar ik had wel een lekker rondje gelopen en daar gaat het uiteindelijk toch om. De zwemtraining begon zoals gewoonlijk met inzwemmen. Ik was wat laat dus ik kwam niet verder dan 14 banen inzwemmen. Eerst 5 x 100 meter gezwommen met als opdracht hele slag, waarbij de 1e 100 meter normaal, 2e 100 meter met je vingers open zwemmen, 3e 100 meter vuisten zwemmen, 4e 100 meter als 2e 100 meter en de laatste 100 meter weer gewone hele slag. Na deze serie moest ik van Jan Cees van baan wisselen want ik zwom te snel voor de andere zwemmers in mijn baan. Vervolgens was de opdracht 5 x 200 meter hele slag. Bij beide series was de pauze twintig seconden. Na de twee serie 50 meter schoolslag gevolgd door 8 x 50 meter waarbij iedere volgende 50 meter 2 seconden sneller moest dan de vorige 50 meter. Twee banen uitgezwommen want meer tijd was er niet meer.

En dat was week 45 voor wat de trainingen betreft. Eindelijk beging ik bij het zwemmen te merken dat het zijn vruchten begint af te werpen dat ik momenteel twee keer in de week zwem. Ik hou het veel makkelijker vol plus het gaat steeds ietsje sneller. Doordat ik een fietstraining heb ingepland vervalt er één looptraining wat op zich niet zo erg is maar ik loop gewoon ook veel minder. Donderdag één uur interval en de laatste zaterdagochtenden loop ik ook maar een uurtje. Ik moet vooral rustig blijven want het duurt nog heel lang voor het augustus 2008 is.

Week 44

Maandag begon met een rustdag.

Dinsdagavond een intervaltraining van een uur afgewerkt. Na een kwartiertje inlopen heb ik in één van de parkeergarages in Stad het hoofdprogramma gelopen. In deze parkeergarage die verdeeld is in negen stijgende gedeelten. De opzet van de training was steeds een stijgend stuk meer lopen op een redelijke snelheid naar boven. Dus eerst een stuk, je rust pakken in het stukje naar beneden, vervolgens twee stukken snel naar boven en twee stukken rustig terug naar beneden. Rustig terug naar beneden was voor het herstel en weer vervolgens weer naar boven, tot je uiteindelijk negen stukken met stijging vol naar boven gaat. Als toetje nog een keer in een lange sprint naar boven. Afsluitend in het centrum nog wat stijgende stukjes meegepakt en uitgelopen naar het zwembad om mijn kinderen op te halen na de zwemtraining.

Woensdag, de zwemtraining. Na 12 banen inzwemmen, mochten we twee serie van 500 meter zwemmen. De serie kreeg een piramideachtige opbouw. Eerst 100 meter om de twee slagen ademhalen maar niet aan de kant waar je dat normaal doet. In mijn geval adem ik altijd rechts dus moest ik nu links ademen. De volgende 100 meter was om de drie slagen ademen en dat houdt dus in wisselend links en dan rechts ademhalen. Vervolgens om de vier slagen ademen. En dan weer terug naar om de drie slagen en afsluitend om de twee slagen. Na deze twee serie moesten we 2 x 200 meter zwemmen waarbij weer om de drie slagen ademen. Vervolgens 10 x 25 meter snel om de drie slagen ademen. Afsluitend 100 meter benen, 50 schoolslag en 50 meter rug. Twee banen uitgezwommen. Ik voelde me sterk en was in tegenstelling tot anders niet eens moe.

Donderdag was er weer eens de gelegenheid om een intervaltraining af te werken bij TVA. De groep was aanzienlijk groter dan vorige week want we waren met z’n achten. Na een stukje inlopen gingen we op een parcours drie rondjes lopen. De eerste rustig duurlooptempo, tweede iets sneller en derde weer iets sneller. Vervolgens vanuit een punt naar rechts, twee lantaarnpalen hard en dezelfde afstand rustig tempo terug. Dan de tegenovergestelde richting weer twee lantaarnpalen hard en rustig terug. Dat drie keer en bij alle keren dat we rechts af gingen moesten we bij de rustige duurloop ook nog even 5 sit-ups erbij doen. Weer een stukje duurloop om bij een schoolpleintje warming-up oefeningen te doen. Daar gingen we circuit afwerken van drie oefeningen en aansluitend naar het parcours voor het hoofdprogramma. Dat bestond uit drie x twee stukken op tempo. Aansluitend rustig uitgelopen terug naar de sporthal.

Vrijdag was gelukkig een rust dag en die kon ik wel gebruiken ook.

Zaterdagmorgen was het een rondje Weerwater. Raymond wilde graag een keer trainen op eerste uur en om de kids te laten wennen aan het hele vroege opstaan gingen we relatief laat naar het zwembad in Stad. Daarom bleef er eigenlijk maar een uur over om te trainen en daarom het rondje Weerwater.
De zwemtraining begon met 16 banen inzwemmen waarna we 4 serie moesten zwemmen van 100 meter, 75 meter, 50 meter en afsluitend 25 meter. De eerste en derde serie moesten in een stevig tempo met tussen iedere afstand een pauze van 25 seconden. De tweede en vierde serie dezelfde afstanden maar in een rustig tempo met een pauze van 15 seconden.In totaal zwommen we dus 1000 meter met deze vier series. Daarna mochten we twee series zwemmen van elk 200 meter hele slag, 100 meter alleen armen en afsluitend 50 meter benen. Er moest in een rustig tempo worden gezwommen en de pauze was tussen iedere afstand 15 seconden. Afsluitende opdracht was 5 x 100 meter waarbij iedere volgende 100 meter vier seconden sneller moest dan de vorige. De pauze tussen ieder afstand was dit keer 10 seconden. Het uitzwemmen was vier baantjes. In totaliteit gezwommen tijdens de training was 2700 meter gezwommen.

Zondag ben ik met mijn hond naar een hondenshow in Bleiswijk geweest. Ondanks een kwalificatie van “uitmuntend “ kwam Chip niet achter één van de bordjes. Jammer, misschien een volgende keer.

Week 43

Ik let altijd speciaal op de weersverwachtingen en als deze goed zijn dan plan ik een fietstraining. Daarom begon de week begon met een fietstraining. Vergezeld door een lekker najaarszonnetje stapte ik op de racefiets om een tocht van ongeveer 60 kilometer te maken over het triathlonparcours. Het was met de wind mee lekker in het zonnetje maar zodra de stukken kwamen met de wind tegen werd het toch al snel fris op de fiets. Opmerkelijk was trouwens het fenomeen “wind”. Bij vertrek leek het net alsof het nauwelijks waaide maar eenmaal in de open polder was dat heel anders. Ik heb behoorlijk zitten afzien op de racefiets en was ook blij dat de training na 2.15 uur er op zat. In het weekend ervoor had ik mijn buren helpen verhuizen en heb daarbij een verrekte schouderspier opgelopen. Tijdens het fietsen had ik daar toch wel wat last van, ook nog een dag later. Hopelijk verergert de blessure niet.

Dinsdag was een rustdag.

Woensdag was natuurlijk weer de gebruikelijke zwemtraining. Op het programma na tien baantjes in zwemmen stond het volgende; 300 meter hele slag gevolgd door 6 x 50 meter, de oneven nummers benen en de even nummers alleen armen, met een pauze tussen de series van 15 seconden. 200 meter hele slag gevolgd door 8 x 50 meter, alleen de eerste en de laatste 50 meter alleen benen en de tussenliggende 6 x 50 meter, vertrekken op iedere 1.20 minuut.
100 meter hele slag gevolgd door 10 x 50 meter wederom vertrekken op 1.20 minuut. Afsluitend 200 meter maar niet de hele slag of vlinderslag, dus rug en schoolslag en afsluitend 50 meter uitgezwommen. Uiteindelijk aan het einde van de training alles bij elkaar opgeteld en toch 2.250 gezwommen in één uur.

Donderdagavond staat een intervaltraining op het programma. Deze week was het beurt aan Jan Cees Visser om training te geven omdat Jos (van der Velden) en Menno (van der Meer) niet konden. Met Jan Cees meegeteld bestond het groepje slechts uit vier man en dat is toch wel erg weinig. Toch hebben we een lekkere training afgewerkt. Na het inlopen en klein loopscholingsprogramma afgewerkt om vervolgens over te gaan naar het hoofdprogramma. Dat bestond uit 5 rondjes van ongeveer 350 meter op tien kilometer tempo en 5 rondjes van 500 meter in een rustig duurtempo om te herstellen van de snelle rondjes. Er werd begonnen met een snel rondje en afgewisseld met een duurlooptempo rondje en tussendoor geen pauze. Herstel opdoen in de rustige 500 meter. Uiteindelijk heb ik 6 snelle rondjes gelopen en 6 rustige rondjes. De eerste vier snelle liep ik in 1.14 minuut en het uiteindelijke verval trad op in rondje 5 en 6 toen kon ik gelukkig nog 1.17 minuut lopen. Na het hoofdprogramma een stuk uitgelopen, even cooling down en snel naar huis om te eten.

Vrijdag was net als dinsdag ingepland als rustdag.

Zaterdagmorgen vroeg de gebruikelijke duurloop tijdens de zwemtraining van de kids. Nou ja kids, eigenlijk was het alleen Raymond. Samantha kon wegens omstandigheden niet trainen. Een rondje Weerwater stond op het programma en dat is een duurloop van ongeveer één uur.Later op de dag weer de zwemtraining bijgewoond en deze leek qua programma veel op die van afgelopen woensdag.

Zondag stond een fietstraining op het programma. Omdat ik maandag andere zaken had waardoor ik niet ’s middags kon fietsen was de training verplaatst naar zondag. Wat een rustige training moest worden werd er eentje van buffelen geblazen. Er stond een behoorlijke stevige wind in de polder.

Week 42

Afgelopen week hadden de kids herfstvakantie. Ik had zelf ook maar een weekje vrij genomen en dat heeft ook doorgewerkt in mijn trainingen. De maandag begon al met een rustdag omdat ik de dag ervoor had gefietst. Die rustdag werd op dinsdag voort gezet. Op woensdag was de zwemtraining en juist vanwege de herfstvakantie waren er ook geen trainers om de training te verzorgen. Gelukkig was er iemand die wel een programma in elkaar kon zetten en was het uurtje niet verloren. De exacte details van de training heb ik niet onthouden maar wel dat ik weer lekker heb gezwommen. Donderdag is normaal een trainingsdag maar ook van deze dag een rustdag gemaakt. Vrijdagmorgen een duurloop gedaan van 1 1/2 uur en voor het eerst sinds tijden ging het echt weer eens super. Zaterdagmorgen hadden de kids geen zin in de zwemtraining en daardoor heb ik ook niet getraind. Zaterdagmiddag wel deelgenomen aan de zwemtraining. De trainingsdetails zal ik deze keer ook niet vermelden, wel vermeld ik dat het zwemmen goed ging want ik moest van baan wisselen. Zondagmiddag hadden de kids een wedstrijd dus heb ik 's ochtends niets gedaan. Volgende week gaat het er weer serieus aan toe.

Weer een week voorbij

Week 41 staat vermeld onderaan de bladzijde van mijn agenda. Nog 11 weken en dan zit 2007 er al weer op terwijl de weken voorbij vliegen.

Deze week begon met op maandag een fietstraining. Ik wil toch proberen om de fietsconditie op peil te houden. Het gaat niet zo zeer om het conditionele aspect maar de kracht in je benen om de pedalen rond te blijven draaien. Een rondje Lelystad begon deze keer met als eerste stuk het gedeelte over de dijk naar Lelystad. Als je bij Lelystad Haven aankomt fiets ik altijd langs de sluis naar beneden en blijf fietsen in het verlengde van de vaart. Ik weet eigenlijk niet eens hoe die vaart heet dus ik ga dat maar eens uitzoeken. Ik fiets dan door de wijk de Landerijen naar het centrum vlak voor een bejaardentehuis ga ik dan richting Politiebureau. Vervolgens richting SG de Rietlanden maar pak dan in plaats van het fietspad langs de school het fietspand langs de dreef. Hierdoor pak ik drie bruggen mee i.p.v. één en zo pak ik toch lekker even wat extra's mee. Tenslotte ga ik via Palazzo terug naar Almere. Ik schat in een rondje van iets meer dan 50 kilometer. Bij terugkomst thuis merkte ik dat de kracht door het onregelmatige trainen op de fiets in de afgelopen weken al beduidend was afgenomen. Weer een bevestiging om te blijven fietsen de komende winter.

Dinsdagavond heb ik een duurlooptraining gedaan met de nodige variatie. De kids hadden hun zwemtraining dus kan ik mooi even een uurtje trainen. De duurlooptraining kreeg een fartlek karakter door het klimmen en klauteren over hekken, want delen van de route waren afgezet i.v.m. herstelwerkzaamheden aan fietspaden, het lopen door mul zand en het lopen tegen heuvels op. Ik had er een lekker pittig uurtje van gemaakt.

Woensdagavond de zwemtraining. Na tien banen te hebben ingezwommen moesten we drie series volbrengen van 100 meter slepen, 50 meter armen, 25 meter benen en afsluitend 25 meter schoolslag. De pauze tussen iedere reeks was 15 seconden. Behalve na de 25 meter schoolslag want dan moesten we doorzwemmen met de eerste reeks uit de serie. Vervolgens moesten we 10*100 meter zwemmen, starten iedere twee minuten. Concreet houdt dit in dat als je 1.50 zwemt heb je tien seconden. Het lukte om in een lekker tempo precies 10 x 1.45 minuut te zwemmen. Dus steeds 15 seconden rust tussen iedere reeks. Vervolgens zwommen we 2*200 meter met een pauze er tussen van 30 seconden gevolgd door 50 meter rugslag en twee banen uitgezwommen. Ik voelde me woensdag erg sterk en kon daardoor eigenlijk het hele uur als eerste zwemmer in de baan zwemmen.

Donderdagavond stond de tweede intervaltraining van de week op het programma. Omdat maandag had ingewisseld voor een fietstraining en dinsdag lekker zwaar hard getraind en woensdag ook lekker te keer was gegaan, moest ik donderdag toch even passen. Na het inlopen gingen we drie keer tegen een helling oplopen om daarna twee keer met wisselende tempo's van de havenkom naar het surfstrandje te lopen en terug naar de havenkom. Ik was echt helemaal kapot en had mezelf helemaal opgeblazen. Aansluitend gingen we op een parcours een aantal onderdelen afwerken. Het grappige was dat jezelf bepaalde wat je moest doen en dit deed je door met een dobbelsteen te werpen. Het aantal ogen bepaalde je opdracht.
1 was 2*10 opdrukken
2 was 4 * skipping over de lengte tussen twee lantaarnpalen in
3 was één snelle ronde van 400 meter
4 was twee rondjes op duurtempo
5 was één rondje interval steeds één stuk snel en één stuk duurtempo
6 was eigen keuze.
Mijn worpen waren pittig, want ik moest de eerste keer een snelle ronde lopen, de tweede worp was een rondje intervallen, derde keer 4*skipping, vijfde worp 2*10 opdrukken en de laatste worp was eigen keuze, dus werd het een snel rondje. Hierna gingen we uilopen terug naar de sporthal. Tijdens het uitlopen hadden we de grootste lol met Rob Oosterbaan want die had het weer helemaal op zijn heupen.

Zaterdagmorgen tijdens de zwemtraining van de kids heb ik een uurtje een rustige duurloop volbracht. Na zo'n pittige week was dat toch wel heel lekker en ontspannend. De zwemtraining heb ik geskipped vanwege sociale verplichtingen en gelukkig kan dat nog in dit stadium.

De week heb ik afgesloten op zondag weer met een fietstraining. Gemakshalve en omdat ik laat weg ging van huis, heb ik hetzelfde rondje als maandag gefietst. Het enige verschil was dat ik heen in een hoog tempo heb gefietst en de terugweg een lekker stevig duurtempo heb aangehouden.

Zo was week 41 een pittig week waarin alle disciplines aan bod zijn geweest. Ik sla de bladzijde van mijn agenda om en daar is week 42. Deze week begint in ieder geval relaxt want maandag is een rustdag.

Twijfels

Afgelopen week heb ik de looptrainingen van maandag en donderdag geskipped. Maandag had ik ingepland als een hersteldag dus was het de bedoeling om herstelloopje van één uurtje te doen. Eenmaal uit het werk thuisgekomen had ik absoluut geen zin om die herstelloop te gaan doen. Ik heb de hond meegenomen en lekker een wandeling van een uur gedaan.

Dinsdagavond moest ik naar een informatieavond op de school van mijn dochter en daar op vooruitlopend heb ik een uurtje gebruikt om de herstelloop te doen.

Op de woensdag staat zoals gebruikelijk de zwemtraining gepland. Jan Cees had weer een pittig programma in elkaar gedraaid om ons een uur te vermaken. Na 8 banen te hebben ingezwommen, mochten we 5 x 50 meter (hele slag) zwemmen. Hierbij moesten we bij de eerste 50 meter om de twee slagen adem halen, bij de volgende 50 meter om de drie slagen, vervolgens 50 meter om de vier slagen, 50 meter om de vijf slagen en afsluitend 50 meter schoolslag. Tussen in iedere serie in 10 seconden pauze.
Daarna 50 meter benen, 100 meter armen en 150 meter hele slag. De pauzes waren 5, 10 en 15 seconden. Afsluitend was het de bedoeling om een piramide te zwemmen. Te weten 50, 100, 150 en 200 meter en terug naar 150, 100 en 50 meter. Het lukte niet meer om de piramide volledig af te werken, we bleven bij de laatste 100 meter steken. De tijd was om en we hadden nog net de tijd om 2 banen uit te zwemmen.

Donderdagavond had ik ook verplichtingen, dus heb ik donderdagmiddag direct na mijn werk een duurloop gedaan van 1:30 uur. Het lopen ging niet zo lekker echter was de route wel heel leuk. Wonderbaarlijk heb ik het laatste half uur op weg naar huis wel weer lekker gelopen.

Zaterdagmorgen is de zwemtraining van de kids, dus gebruik ik bijna wekelijks deze tijd om een duurlooptraining af te werken. Ik heb het grootste gedeelte van de duurloop gelopen op het parcours van de triathlon. Ik heb mezelf sowieso voorgenomen om het komende jaar zoveel mogelijk te trainen op het parcours. Feitelijk wil ik als het er van mocht komen, ieder steentje, iedere kuil en iedere slechte bocht kunnen dromen.
Ook de zwemtraining van zaterdag meegedaan en weer had Jan Cees een pittig programma in elkaar gezet. Soms denk je wel eens " zouden die trainers ruzie thuis hebben gehad dat zij dat op ons afreageren ". Na 10 minuten te hebben ingezwommen, mochten we twee series afwerken. Eerst 50 meter slepen, vervolgens 50 meter bij iedere slag de oksel aantikken, 50 meter bij iedere slag oksel en schouder, 50 meter bij iedere slag oksel, linker en rechterschouder aantikken en de serie afsluiten met 50 meter schoolslag.
Na deze twee serie, kwam het volgende op het programma, te weten, 50 meter benen en 100 meter armen, 100 benen en 200 armen en 150 benen en 300 armen. Uiteindelijk uitgezwommen 4 banen. En daarmee was dat uur ook weer volbracht.

Ik ben begonnen met de voorbereidingen om volgend jaar mee te kunnen doen aan de hele triathlon. Gisteravond was een herhaling van de Stad TV Almere. Ieder jaar verzorgen zij een overzicht van de triathlon. Een regelrechte opwarmer als je bezig bent met de voorbereidingen om ook te deel te kunnen nemen. Leuk om heel veel bekenden op de TV te zien.
Het heeft me wel aan het denken gezet over de voorbereidingen. Zal ik nu wel met schema's aan de slag gaan of zal ik geheel zelfstandig gaan trainen. Wat is wijsheid ?

Een vraag waar ik me de komende weken maar eens mee bezig ga houden. Ik twijfel namelijk of ik op deze manier wel verstandig bezig ben.

Onderbreking

Sinds mijn vorige bericht is er al weer een week voorbij. In de tussentijd gaat het trainen gewoon door en de discussie over het trainen ook.
Afgelopen donderdag bestond de intervaltraining weer uit een pittig programma.
In het voorafje deden we een programmaatje dat bestond uit op volle snelheid (10 km tempo) over een afstand van drie lantaarnpalen langs het fietspad tegen de dijk op lopen en vervolgens de eerste drie in duurtempo omhoog en vanaf de derde tot en met vijfde lantaarnpaal op volle snelheid omhoog. Dit in totaal drie keer met een pauze tussen iedere serie van 30 seconden. Vervolgens werd de route vervolgd en tijdens de loop moesten we over een afstand van 300 meter op volle snelheid de route vervolgen. Uiteindelijk kwamen op het circuitje terecht waar wij het hoofdprogramma zouden gaan afwerken.
Het hoofdprogramma bestond op het circuitje (ingeschatte afstand circuit 400 meter) uit 3 series van 1 x 400 meter op 10 km tempo, 2 x 400 meter op 80% van 10 km tempo en 3 x 400 meter op duurtempo. De pauze tussen 1 x de afstand, 2 x de afstand en 3 x de afstand was steeds één minuut. Afsluitend een rustig uitgelopen terug naar de vertrekplek.

Het was de laatste keer voor dit seizoen dat wij op en rond het Kromslootpark (triathlonparcours) hebben getraind. Kijk ook eens op http://nl.wikipedia.org/wiki/Kromslootpark. Leuke info over dit park in Almere.
Vanaf maandag 1 oktober worden de trainingen weergegeven vanuit de sporthal in Almere Haven.

De zwemtraining van zaterdag werd verzorgd door Jan Cees Visser. Hij had weer een leuk programma bedacht voor de zwemtraining.
Na 12 banen te hebben ingezwommen mochten we 5 x 4.30 min hele slag (borstcrawl) zwemmen. Tussen iedere serie kregen we 30 seconden pauze. Vervolgens 200 meter afwisselend rug/schoolslag. Gevolgd door 150 meter slepen, 50 meter benen en 100 meter armen. Ten slotte nog twee baantjes uitgezwommen en toen zat de training er weer op.

Zondag had ik als onderbreking in de trainingen een loop ingepland, de 30 van Almere.
De laatste twee jaren had ik deze loop al niet meer gelopen, dus het was een hernieuwde kennismaking met de 30 van Almere. Het parcours was heel anders dan de keren dat ik meedeed en dat maakte het eigenlijk ook wel leuk om eens mee te doen.
Vooraf had ik toch wel de nodige twijfels omdat ik gewoon weg te weinig duurtrainingen heb gedaan het afgelopen seizoen. Door de vrijheid die ik mezelf had gegegeven dit seizoen om de drie disciplines met elkaar te leren combineren en omdat ik daarnaast geen andere doelen had gesteld plus de gezondheidsklachten, is de duurtraining er gewoon niet van gekomen.
Ondanks dat heb ik zondag toch besloten om in te schrijven voor de 30 kilometerafstand. De uiteindelijk gerealiseerde tijd van 2:32:15 stemde mij toch wel tevreden. Het eerste rondje ging in een tijd van 1:13:54 maar het verval in de tweede ronde vond ik zelf te groot. Ik kon in de laatste 5 kilometer niet meer versnellen. Sterker nog, het tempo belandde op een bepaald niveau, iedere duursporter kent dat tempo wel. Ik werd in de laatste 5 kilometer door velen ingehaald en dat was toch wel jammer. Misschien ben ik wel te kritisch naar mezelf toe en moet ik eigenlijk gewoon tevreden zijn. Maar mijn gedrevenheid drijft me altijd naar een grote prestatiedrang.

Ik had voor mezelf al bepaald dat ik niet aan de marathon van Amsterdam deel zou nemen, maar na de 30 van Almere wist ik zeker dat die beslissing de juiste was. Ik ben inmiddels wel weer volledig hersteld van de loop. Dat is een prettige wetenschap want dat geeft aan dat je goed in vorm bent. Nu de komende tijd het slechtere weer er aan komt en het ook vroeger donker wordt is misschien de tijd wel aangebroken om iets van die langere duurlopen in te plannen.
Ik merk wel dat je toch regelmatig een wedstrijd moet doen om scherp te blijven en om een doel te hebben waar je naar toe kunt trainen.

Trainen en acceptatie

Afgelopen zondag zou ik een fietstraining gaan afwerken. Thuis stuitte dit nog al op het nodige verzet en onbegrip. Uiteindelijk werd de fietstraining afgeblazen en was het humeur tot op het nul punt beland. Ik was echt boos en zelfs zo erg dat ik overwoog om helemaal te stoppen met sporten.

Maandagavond tijdens de training besprak ik het voorval met Jan de Wolde en die beaamde eigenlijk ook dat het lastig is om te trainen zonder dat dit ten koste gaat van je gezinsleven.
De intervaltraining bestond net als iedere week weer uit een voor- en hoofdprogramma.
Het voorprogramma werd weer geheel gevuld met loopscholing. Het hoofdprogramma bestond deze week uit een piramideloop. Een kort maar heftig programma met als afsluiting nog een drietal korte sprintjes gedurende de loop terug naar de parkeerplaats. Lekker getraind en tevens voor het laatst vanuit de zomerlocatie. Vanaf volgende week starten we weer vanuit de sporthal bij het zwembad in Almere Haven.

Voor vandaag staat de zwemtraining op het programma. In het volgende stukje kom ik terug op het gezwommen programma.

Nog even snel het trainingsprogramma van het zwemmen er tussen zetten.
Na 200 meter te hebben ingezwommen, begonnen we met 5 x 100 meter hele slag (borstcrawl).
Met een tussenpauze van 20 seconden. Aansluitend moesten we 10 x 25 meter zwemmen, alle slagen behalve de hele slag. Rustpauze van 10 seconden.
Daarna zwommen we 50 meter benen, 75 meter armen en 100 meter hele slag. Geen rustpauze tussen door. Gevolgd door 50 meter hele slag, 75 meter schoolslag en 100 meter hele slag. Ook weer geen rustpauze tussen door. Als laatste opdracht kregen we 6 x 50 meter hele slag, waarbij de eerste 25 meter in steigerung naar volle snelheid toe en de tweede 25 meter de steigerung afbouwen van snel naar langzaam. Afsluitend 200 meter uitzwemmen.

Aanstaande zondag staat de 30 van Almere op stapel. Ik wilde eigenlijk de 30 kilometerafstand gaan lopen maar ik heb nauwelijks getraind op duur. Het langst is eigenlijk een duurloop van twee uur geweest en ook maar ééntje. Dus ik twijfel of ik wel voldoende in duurvorm ben voor deze afstand. Aan de andere kant is het maar een wedstrijdje en ik ben niet in training voor bijv. een marathon. Dus de tijd en het gevoel zijn niet zo heel belangrijk om er conclusies aan te verbinden. Ik hoef namelijk nergens klaar voor te zijn en dat maakt het ook wel weer makkelijk.

Rustig weekje

De afgelopen week was een onverwachts rustig. Tijdens de training van maandag stond in het voorprogramma, loopscholing centraal. Na de loopscholing gingen we op weg naar het kilometerparcours. Voorafgaande aan de training had ik besloten om met een lange loopbroek te gaan trainen. Het was maandagavond ronduit slecht weer, maar toch was de keuze voor een lange loopbroek een verkeerde geweest. Het hoofdprogramma bestond uit 4 x 1000 meter op 80% van het tienkilometertempo en afsluitend 2 x 500 meter eveneens op 80%. Tussen iedere serie was de pauze slechts 20 seconden.

Onder het lopen hield het op met regenen en daardoor werd ik snel warm. Het valt dan direct dat een lange broek eigenlijk nog niet echt nodig is ondanks het misschien wel net onder 15 graden is.

Woensdag de reguliere zwemtraining afgewerkt. Ik zal vanaf nu ook vertellen wat voor soort trainingsvormen wij tijdens de zwemtrainingen afwerken.

Donderdag niet getraind ivm andere belangrijke zaken en vrijdag heb ik ook geskipped omdat ik helemaal geen zin had om te trainen.

Vandaag (zaterdag) heb ik een snelle duurlooptraining van ongeveer een uur afgewerkt. s'Middags naar de zwemtraining geweest en lekker getraind. Eerst lekker relaxed ingezwommen 12 baantjes. Aansluitend een trainingprogramma afgewerkt dat er als volgt uit zag :
- 25 meter benen;
- 50 meter armen;
- 25 meter benen;
- 50 meter hele slag.

4 series van 50, 100 en 150 meter afgewerkt in snelheid. Begonnen met een rustige 50 meter afgewisseld door 100 meter snel, 150 meter rustig, 50 meter snel etc.
Steeds een rustige afstand afgewisseld met een snelle afstand. Als afsluiting uitgezwommen, 8 baantjes van 25 meter.

Voor morgen (zondag) staat nog een fietstraining op het programma. Ik denk een snelle 50 kilometer maar dat is afhankelijk van hoe het gaat want anders worden het een rustige 70 kilometers.

Oei

Het was inmiddels alweer twee weken geleden dat ik een fietstraining had afgewerkt. Dus dacht ik afgelopen donderdag, ik ga vandaag maar een fietstraining inplannen. Dus de intervaltraining van donderdagavond moest wijken voor de fietstraining. Ik wilde via de Vogelweg naar Dronten fietsen en dan over Lelystad terug naar Almere. De afstand schat ik op ongeveer een 70 á 75 kilometer in. Eenmaal op weg, dacht ik, weet je wat ik fiets de route van de hele triathlon. Omdat ik al op weg was heb ik de route in omgekeerde richting gefietst.
Dan weet je in ieder geval dat je minimaal 60 kilometer heb gefietst. Ik kwam ook niet verder dan die 60 kilometer want na ongeveer 40 kilometer voelde ik mijn bovenbenen dik worden.
De laatste 20 kilometer heb ik dan ook niet meer lekker gefietst.

Vrijdag was een absolute rustdag, gevolgd door de zaterdag waarop ik een duurloop had gepland van 1 1/2 uur. Samantha aan het trainen voor het wedstrijdzwemmen zodat ik lekker mijn bekende rondje (zwembad in Stad naar de Hollandse brug via het Kromslootpark terug) kon lopen. Ik kan wel zeggen dat het rondje heel goed ging want ik was binnen de 1 1/2 uur weer terug. Voor mij is dat een goede graadmeter om te zien of ik goed gelopen heb. Het ging heel makkelijk. Helaas kon ik wegens omstandigheden niet naar de zwemtraining. En zoals het er nu uit ziet moet ik volgende week zaterdag ook al skippen. Geen paniek, er is tijd zat tot volgend jaar augustus.

Plezier in trainen

Op maandagavond staat zoals gebruikelijk een intervaltraining op het programma.
Afgelopen maandagavond dus ook weer. Op weg naar de training toe, het weer was alles behalve uitnodigend, drong zich de gedachte weer eens op om rechtsomkeer te maken. Het weer was ronduit herfstachtig en bij aanvang van de training is het dan zo koud.
Als je eenmaal aan het trainen bent, wordt je van zelf wel warm. En als je eenmaal warm bent, vergeet je de kou ook wel weer. Maar de overgang is wel groot en doet je dan weer realiseren dat de mindere periode van het jaar aanstaande is.

De intervaltraining bestond, na het warmlopen, uit 5 x 100 meter voluit als voorprogramma. Voluit is dus echt volle bak lopen, boven je tien kilometertempo ligt de snelheid dan.
Het hoofdprogramma was deze keer 10 x 400 meter op 90% van je tien kilometertempo.

Het trainingsprogramma van de afgelopen dagen was als volgt. Vorige week maandag een intervaltraining van 1 uur. De training vond plaats een parcours waar ik niet eerder had getraind met TVA. Na de gebruikelijk warming up en een klein voorprogramma bestond het hoofdprogramma uit 3 x 2 rondjes van 600 meter op 80% van je tien kilometertempo en 3 x 1 rondje van ongeveer 500 meter op volle snelheid met een pauze van 30 seconden. Eerst twee rondjes van 600 meter, pauze 30 seconden en een snel rondje met aansluitend een pauze van 30 seconden. Dat dus drie keer in totaliteit.

Donderdagavond een duurloop van twee uur waarvan 1 1/2 uur bij Just Run. De duurlooptraining bij Just Run werd zoals zo vaak gekenmerkt door een te hoog duurtempo. Aan het einde van de duurloop liep ik naast iemand die mede verantwoordelijk was voor het hoge tempo. Uit zijn praten kon ik de onervarenheid opmaken die hij had met het lopen. Het grappige is dan wel weer dat de echte duurlopers dan eigenlijk pas warm zijn gedraaid terwijl die onervaren lopers dan afhaken. Het blijft jammer om te zien dat de trainer(s) niet goed inhaken op dit soort gebeurtenissen en dat daardoor voor de meeste geldt dat de training zijn doel voorbij schiet. Er is veel werk aan de winkel voor de trainers van Just Run om de bedoelingen van een training uit te leggen en vooral steeds weer onder de aandacht te brengen. Uitzonderingen onder de trainers uiteraard daargelaten.

Zaterdagochtend een herstelduurloop van 1 uur volbracht en s'middags de zwemtraining van tussen 17.00 en 18.00 uur afgewerkt. Zondag was dan ook een rustdag en net als gisteren (dinsdag). Ik merk nog wel dat ik die rustdagen heel hard nodig heb.

Ik heb voor mezelf gezegd dat ik officieel per 1 september de weg ben ingeslagen die uiteindelijk zal moeten leiden tot de hele triathlon in 2008. Voorwaarde hierbij is, dat vooral het plezier en de zin in trainen nodig is om dit te volbrengen. Het plezier en de zin om te trainen, die beginnen langzamerhand weer terug te komen. Dat is alles wat ik nodig heb.

Het gaat echt de goede kant op

De titel zegt eigenlijk al genoeg. Ik merk dat het steeds beter met me gaat. De gezondheidsproblemen nemen in een rap tempo af en daardoor neemt de energie toe. Ik moet er wel voor waken dat ik op tijd rust neem en vooral voldoende rust.

Ik heb zaterdagmorgen een duurloop van 1 1/2 uur gelopen. Het oude vertrouwde rondje naar de Hollandse brug en terug naar het zwembad in Stad. Het ging echt lekker vooral omdat ik goed het tempo kon vasthouden. Aan het einde van de duurloop zeven korte tempoversnellingen ingelast.

Zaterdagmiddag heb ik vervolgens voor de eerste keer deelgenomen aan de zwemtraining. Ondanks de duurloop van diezelfde ochtend had ik nog voldoende energie over om lekker mee te trainen. Voor dat je het door hebt is het uurtje trainen zo voorbij.

Napraten

Gisteravond was de reguliere zwemtraining bij TVA. Een groot aantal deelnemers aan de Long Distance waren gisteravond gewoon aanwezig tijdens de zwemtraining. Zij mochten een aangepast programma afwerken. Het was voor velen het moment om ervaringen en belevenissen met elkaar uit te wisselen. Heel herkenbaar en heel leuk om al die verhalen aan te horen. Hele wisselende ervaringen en soms ook tegenstellingen, want waar de een bij het ene onderdeel absoluut geen problemen had, had de ander ze wel weer.
Sommigen van ons, zoals ik zelf, spraken over hun belevenissen tijdens hun wedstrijden.
Het zwemmen ging gewoon heel goed, maar ja dat is in het binnenbad. Één geruststellende gedachte kreeg ik van Arie Robbemond mee, de problemen met het zwemmen in het buitenwater worden bij veelvuldig trainen minder.

Een aantal triatleten hoorde ik ook al weer spreken over de volgende uitdaging, namelijk de marathon van Amsterdam. Het schijnt dat ik een tijdje geleden heb gezegd dat ik de marathon van Amsterdam zou gaan doen. Mijn voornemen voor dit jaar was, dit jaar als een tussenjaar te beschouwen waarbij ik kennis wilde maken en vooral ervaren hoe het is om drie disciplines te beoefenen en dus heb ik geen echte plannen gemaakt om een marathon te gaan lopen. Ik heb ook helemaal niet de motivatie voor een marathon. Het wordt dus echt geen marathon van Amsterdam voor mij dit jaar.

Ik heb nog wel plannen voor de resterende weken van dit jaar. Op het programma staat in ieder geval wel, de 30 van Almere. Ik laat nog even in het midden of ik de 30 kilometerafstand doe. De looptrainingen van de resterende weken voor de 30 van Almere zijn medebepalend of ik de lange afstand ga doen.

Ik had donderdagavond een afspraak en daardoor moest ik de looptraining bij TVA aan mij voorbij laten gaan, dus had ik besloten om in de ochtend een fietstraining af te werken.
Ik wilde hooguit twee uurtjes trainen en dus besloot ik maar om een rondje te maken over Lelystad. Het lukte mij heel goed vanaf het moment dat ik op de fiets stapte om tempo hoog te houden. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik de wind mee had op de dijk maar toch kon ik het tempo heel hoog houden. Op de weg terug stond de wind iets minder gunstig maar ook nu kon ik de pedalen goed rond blijven draaien. Het geeft me zelfvertrouwen als je merkt dat het fietsen met steeds meer gemak en kracht gepaard gaat.

Eindelijk merk ik dat de gezondheidsklachten van de afgelopen maanden beginnen te verdwijnen en dat de kracht terug begint te komen. Dit geeft een ongelofelijk goed gevoel en dat kan ik goed gebruiken in de aanloop naar.

Voor zaterdagochtend staat in ieder geval een duurloop van 1 1/2 uur op het programma.

Triathlon belevenissen

Afgelopen weekend stond bol van de triathlon. De teleurstelling van het niet kunnen deelnemen aan de Triple Play tijdens de UPC Holland Triathlon had ik redelijk onder controle maar als je dan bij het grootse evenement aanwezig bent als toeschouwer, komen de frustraties weer snel naar de oppervlakte. Toch blijft het een genot, als je verslaafd bent geraakt aan deze sport, om er naar te kijken. Vorig jaar keek ik nog naar een enkeling die ik via loopvereniging Just Run had leren kennen, dit jaar is de groep met enkelingen verder uitgegroeid.
Het zijn er inmiddels teveel om op te noemen maar één wil ik er in het bijzonder uitpikken.
Jerien Klaver heeft tijdens haar debuut op de hele triathlon een waanzinnige tijd van 11 uur 42 minuten gerealiseerd. Uiteraard hebben alle deelnemers mijn respect na het volbrengen van hun triathlon en al helemaal gezien de omstandigheden.

Ik was morgens bij de start op het surfstrand aanwezig en ben gebleven tot 8.45. Snel naar het zwembad in Stad gegaan om mijn kinderen van de zwemtraining op te halen.
Later op de dag, het zal rond 14.30 uur zijn geweest, ben ik weer naar Haven gegaan. Lekker op de racefiets naar Haven gefietst en langs het parcours gestaan. Ik heb velen binnen zien komen en de wissel van het fietsen naar het lopen meegemaakt van hen. Vervolgens ben ik gaan rekenen wanneer zij dan ongeveer zouden gaan finishen. Toen ik ben naar huis gegaan om iets te eten en rond 18.30 uur weer teruggegaan naar Haven. Ik heb een tijdje langs het parcours gestaan om de bekenden aan te moedigen. Uiteindelijk heb ik het overgrote deel binnen zien komen en stil mee genoten van hun triomf, het bedwingen van de Long Distance. Rond de klok van 21.00 ben ik stilletjes en onder de indruk van al die topprestaties naar huis gegaan. De Olympische afstand (kwart triathlon) stond voor zondag op het programma.

Als je dan de volgende dag vertrekt naar Aalsmeer om deel te nemen aan een wedstrijd, kan ik niet de gedachte onder drukken dat een dergelijke wedstrijd eigenlijk niets voorstelt als je dat afzet tegen de hele triathlon. In tegenstelling tot Huizen (mijn eerste keer) was ik rustig en kon dus alles makkelijk bij elkaar zoeken. Op weg naar het Parc Ferme kwam ik Jos van der Velden tegen en heb nog even met hem gesproken over zijn deelname aan de hele triathlon.
Schoenen en belt bij startnummer neergezet en op het gemakje naar het zwemparcours gefietst. Op de plek aagekomen waar het zwemmen plaats zou vinden, heb ik mijn wetsuit aangetrokken. In Huizen had ik wel in enige mate last van een soort hyperventilatieaanval, dat m.i. was veroorzaakt door de combinatie van extreme spanning, het relatief koude water en de drukte bij de start als iedereen het water in gaat. Om dit te voorkomen ben ik voor de start het water ingegaan. Helaas was dit niet genoeg want ook nu kampte ik toch weer in enige mate met die reactie zoals ik die ook in Huizen had. De eerste 375 meter zwemmen ging dus ook rampzalig slecht en pas halverwege de tweede 375 meter hervond ik mezelf. Toen ik mezelf eenmaal had hervonden, ging het zwemmen pas echt lekker. Vandaar dat ik met de teleurstellende tijd van 30 minuten 17 seconden uit het water kwam en vervolgens ook nog eens 4 minuten 17 seconden nodig had om mijn wetsuit uit te doen, fietsschoenen en shirt aan te trekken om op de fiets te kunnen stappen.
Het fietsen ging supergoed dit keer, de veertig kilometer heb ik in 1 uur 5 minuten afgelegd. De overgang van het fietsen naar het lopen heb ik goed kunnen verteren. Echter lukte het mij niet om de snelle tijd gelopen in Huizen te evenaren. De weersomstandigheden en een foute keuze met betrekking tot het aantal flesjes aan de belt waardoor ik mijn belt heb afgedaan vanwege het gewicht, vormen m.i. de reden waarom ik minder goed heb gelopen. Ik kon niet drinken tijdens het lopen terwijl ik dat echt nodig had. Bekertjes aanpakken en lopend op drinken gaat mij absoluut niet goed af.

Al met al ben ik toch tevreden omdat ik een tijd onder 2.30 uur heb gerealiseerd en ook in deze wedstrijd weer heb ingezien dat er punten zijn om te verbeteren. Het zwemmen, moet echt beter en bij de wissels valt nog tijd te winnen. Het fietsen in Aalsmeer heeft mij in ieder geval de bevestiging gegeven dat het wel goed komt met het fietsen. Ook bij de voorbereiding voorafgaand aan een wedstrijd is het verstandig om beter naar de omstandigheden te kijken en daar dan ook rekening mee te houden. Het zijn de eerste stapjes in de aanloop naar mijn debuut op de hele triathlon.

Maandag staat er weer een intervaltraining op het programma. Ik ga lekker trainen en ook een beetje bijkomen van de wedstrijd in Aalsmeer.

Positief

Voor vandaag staat een rustdag op het programma. Zaterdag heb ik een rondje weerwater gedaan, dit houdt in dat ik een duurloop doe. De duur van deze loop varieert in tijd omdat afhankelijk van de vorm van de dag, ik de ene keer sneller loop dan de andere keer. De vorm van afgelopen zaterdag was goed want ik liep het rondje binnen 1.30 uur. Meestal loop ik het rondje in een tijd van rond 1.35 uur.

Zondag was het de beurt aan een fietstraining en ondanks de duurlooptraining van de dag ervoor wilde ik toch kilometers maken. Hoewel ik de kilometers niet exact heb opgenomen, schat ik in dat ik tussen de 80 en 85 kilometer heb getraind. Ook deze training ging lekker want ik merk dat ik sterker begin te worden waardoor ik met minder moeite fiets. Conditioneel is het probleem absoluut niet maar vaak is het gewoon gebrek aan kracht. Die kracht krijg je alleen maar door kilometers te maken.

Op maandagavond staat de intervaltraining bij de triathlonvereniging op het programma. Zo ook gisteravond en ook al had ik geen zin om te trainen, ben ik wel gegaan. Standaard doen we een voorprogramma en een hoofdprogramma. Tot het voorprogramma behoren vaak scholingsoefeningen en korte loopvormen om lekker warm te draaien. Het hoofdprogramma bestond uit 1 x 1000 meter duurtempo met een rust van 1 minuut, 1 x 200 meter voluit met een rust van 0.30 minuut, 1 x 800 duurtempo met 1 minuut rust, 1 x 400 voluit met een rust van 03.0 minuut, 2 x 600 meter duurtempo met 1 minuut rust. De sprintjes voluit kan ik niet harder dan 85 % van mijn kunnen want de spieren rond de heup protesteerden direct.
En afsluitend 5 keer omhoog naar de weg toe voluit waarbij de rust wandelend naar beneden was. Ik heb de 5 keer niet vol kunnen maken want ook hier speelde de spieren rond mijn heup weer op. Jan Cees Visser, die de training verzorgde, gaf ook aan om niet verder te gaan omdat de spieren voldoende geprikkeld waren om voor een goede doorbloeding te zorgen. Verder gaan zou alleen een negatief effect sorteren.
Al met al was ik toch tevreden met de training want ik had vooral in het begin toch wel zware benen. Eigenlijk heb ik deze week gewoon heel lekker getraind zonder dat ook maar een moment te realiseren. Waar een rustdag niet allemaal goed voor is.

Op de weg terug naar de parkeerplaats sprak ik met Jan Cees over het feit dat ik tijdens de trainingen voor een marathon vaak ziek wordt. Hij stelde dat ik dan teveel heb gedaan en dat mijn lichaam daardoor niet meer hersteld van de verrichtte arbeid. Het grappige is dat ik hierover met Helen Kuipers (voormalig vriendinnetje van triatleet Chris Brands) ook al eens een gesprek heb gehad en dat zij toen ook al stelde dat wij teveel trainingsarbeid verrichtte voor een marathon. Het trainingsschema dat ik gebruikte ter voorbereiding voor een marathon is dus te intensief geweest en voorzien van te veel trainingsarbeid.

Toen ik vorig jaar overwoog om te stoppen bij mijn loopvereniging kwam dat o.a. doordat ik de trainingen niet meer als leuk vond. Toen mijn loopmaatje Rene Kok een aantal maanden geleden vertelde dat Ton van de Kamp (Just Run) mij graag als trainer wilde hebben, had ik eerst zoiets van dat geeft mij de gelegenheid om zelf wending te geven aan de trainingen. Ik loop sindsdien rond met ideeën om mezelf meer te verdiepen in trainingen. Om er dus zelf meer van te leren en het te gebruiken maar ook om anderen van advies te kunnen dienen.
Als ik dat ga doen gaat dat altijd weer ten koste van iets anders en dus blijven het voorlopig maar ideeën.

De wonderen zijn de wereld nog steeds niet uit

De titel van dit stukje verraad eigenlijk al een beetje wat er is gebeurd. Na vijf weken met een pijnlijke heup te hebben rondgelopen is de pijn en de bewegingsbeperktheid ineens vrij snel afgenomen. Sinds woensdag gaat het ineens heel goed en heb ik nagenoeg nergens meer last van. Da's balen want ik heb maandag net aan het team " de Blauwalgjes " laten weten dat ik af zag van deelname aan de Triple Play vanwege die heupblessure. De intervaltraining heeft toch een betere doorbloeding van de spieren teweeg gebracht dan de rustige trainingen tijdens de vakantie. Een andere verklaring heb ik niet voor het snelle herstel.
Volgens Jan Cees Visser (looptrainer bij TVA) is een inwendige bloeduitstorting mogelijk de oorzaak van de pijn geweest. Zo'n bloeduitstorting heeft wel een periode van vier á vijf weken nodig om af te breken en te verdwijnen uit het lichaam.

Woensdagavond de eerste zwemtraining afgewerkt en ook niet zo'n zuinige training trouwens.
In totaal zal ik ongeveer zo rond de drie kilometer hebben gezwommen in één uur tijd.
Het was een genot om te zijn hoe afgetraind sommige triatleten zijn en daaraan kun je zien dat ze klaar zijn voor het grote werk. Gretige blikken en een houding van niemand maakt mij wat, dat straalden ze allemaal uit. Des te pijnlijker is het dat ik te snel heb afgezegd voor de Triple Play want dan had ik ook dat deel mee kunnen maken.

Voor de donderdagavond staat normaal gesproken een intervaltraining op het programma maar deze keer stond de training in het teken van de laatste voorbereidingen voor de triatleten die de hele gaan volbrengen. Dus werd het een lekkere duurloop met aan het einde zes versnellingen van 30 seconden. Tijdens de duurloop met Jos van der Velden gesproken over de voorbereiding op een triathlon. Hij werkt niet echt met schema's, want hij doet dit jaar zijn 12e triathlon, maar in het begin deed hij dat wel vertelde hij. Hij was bereid om een schema te maken voor mij om mijn voorbereiding te ondersteunen.

Ik kijk heel goed rond en praat met sommige van hen, alleen maar om zoveel informatie en emoties te verzamelen. Alle indrukken die ik op doe versterken mij in mijn gevoel dat ik de hele triathlon eens wil volbrengen.

Einde van de vakantie

En toen was de vakantie ten einde. Dit jaar zijn we in Nederland gebleven en gek genoeg als je in Nederland blijft is het net alsof je geen vakantie hebt gehad. Dat komt omdat ik geen vakantiegevoel heb als ik hier blijf. Geen andere taal, geen andere levenswijze of cultuur, geen of weinig zon en niet gewoon weg uit Nederland. Ik ben blij dat ik op vakantie kan en het is echt geen verwendheid maar het is iets dat je over houdt als je jaren achter elkaar op vakantie gaat naar het buitenland en het is heel persoonlijk.

Ik heb inmiddels het trainen langzamerhand weer een vast plekje in de week gegeven. Ik ben al weer bezig met wanneer ik ga trainen, hoe of wat ik gaan doen tijdens de training. Dus dat gaat ook eindelijk goed na al die slechte maanden waarin vermoeidheid en ongemotiveerdheid een grote stempel drukte op de trainingen.
In de vakantieperiode heb ik vooral de laatste twee weken weer met enige regelmaat kunnen trainen. Van zwemmen is de afgelopen vier weken niets gekomen omdat er geen goede gelegenheid was om te trainen en ik geen zin had om hiervoor aparte regelingen te treffen.
Dus voor namelijk loop- en fietstrainingen gedaan en dat ging eigenlijk best redelijk naar tevredenheid. Alleen jammer dat ik toch wel last ben blijven houden van mijn heup en dat is dus aanleiding geweest om een nieuwe afspraak te maken bij de huisarts. Deze kon niet concreet aangeven waar de problemen nu feitelijk door worden veroorzaakt en verwees mij uiteindelijk maar door naar de fysiotherapeut. Dus maar Eric Goes gebeld en een afspraak gemaakt voor een behandeling.

Voor de vakantie had ik op een triatletenforum een oproep gedaan om als vervanger te fungeren voor deelname aan de Triple Play bij de komende Holland Triathlon. Na mijn terugkomst trof ik een mailtje van een team aan met de vraag of ik nog steeds als vervanger wilde fungeren. Zij hadden een teamlid met een blessure die niet op tijd hersteld zou zijn voor de Triple Play. Ik heb er een aantal dagen over nagedacht of ik in deze situatie wel mee zou moeten doen met de Triple Play. Aan de ene kant natuurlijk heel graag want het is de kans om als triatleet de happening van dichtbij mee te maken. Aan de andere kant is het wel zo dat ik geblesseerd ben en dat ik tijdens de eerste intervaltraining na de vakantie dus geen gekke dingen moest gaan doen want de pijn was er direkt.
Na lang twijfelen heb ik besloten om dit team te vertellen dat ik toch van deelname afzag. Deze beslissing is ingegeven doordat ik me ook al heb ingeschreven voor Aalsmeer en dat ik in deze omstandigheden twee wedstrijden in één weekend geen goed idee vond. De wedstrijd in Aalsmeer is korter dan de Triple Play en ik ken mezelf juist als je in één team zit wil ik altijd tot het uiterste gaan om maar de beste prestaties te leveren.
Ik twijfel zelfs ook of ik wel deel zal gaan nemen aan de wedstrijd in Aalsmeer want het is over 1 1/2 week al zover.

Maandagavond dus mijn eerste intervaltraining afgewerkt na de vakantie. Tijdens de afgelopen maanden ben ik toch wel enige kilootjes aangekomen en juist met een dergelijke training merk je dan weer dat je die extra kilootjes mee moet slepen. Op zich ging de training best redelijk goed maar de explosieve sprintjes gingen helemaal niet goed, iets wat de meeste sporters met een blessure zullen beamen. Om er weer in te komen is de intervaltraining de slechtste manier om te beginnen.

Woensdagavond wordt de eerste zwemtraining na de vakantie. Zoals eerder aangegeven heb ik ruim vier weken niet gezwommen. Ik heb weinig zin in de zwemtraining en dat komt omdat ik met mijn lange armen en een gebrekkige coördinatie nog wel eens als ik uit koers ben waardoor ik met die lange armen nog wel eens tegen de armen van andere zwemmers bots. Dit heeft voor de vakantie al eens tot een heel vervelende situatie geleid met één van de mede triatleten. Daardoor is mijn motivatie om de zwemtrainingen te volgen een beetje weggegaan mede vanwege zijn (misschien terechte) boze reactie.
Vaak als je geen zin hebt om te trainen ervaar je de training achteraf altijd als heerlijk en heb je een voldaan gevoel. Hopelijk heb ik dat woensdag ook.

Eindelijk weer op de goede weg

Één afknapper moeten verwerken en dat was het door de Rabobankploeg ontslaan van Michael Rasmussen. Hypocriet en vooral laf beleid van de Rabobankploeg heeft Rasmussen de das omgedaan. Mijn motto is nog steeds niet betrapt op doping is niet schuldig tenslotte heeft Armstrong ook 7 keer de Tour gewonnen zonder ook maar één keer te zijn betrapt op doping. En Armstrong heeft ook bovenmenselijke prestaties neergezet waarbij ik mijn vraagtekens zet.

Na een periode van ongemotiveerdheid om te trainen heb ik de juiste weg weer terug gevonden.
Nog wel veel hinder van mijn heup (duurt eigenlijk best lang) tijdens het trainen en dan vooral bij het fietsen. De reactie op het trainen is meestal 's nachts merkbaar daardoor kan ik soms niet goed liggen op die pijnlijke heup. Inmiddels toch al wel twee fiets- en twee looptrainingen afgewerkt en dat allemaal voor de Multi triathlon Aalsmeer. Het zwemmen pak ik na de vakantie wel weer op want ik kan nu toch niet zwemmen ivm afwezigheid van een goede zwemlocatie. Om nu je wetsuit ook nog mee te nemen op vakantie ging mij net iets te ver.
Ondanks het feit dat wij in Nederland zijn gebleven kom ik toch goed tot rust en dan vooral geestelijke rust. Dat heb ik nodig om mij toch al vast voor te bereiden op de hele triathlon ondanks dat het nog niet zeker is of ik die volgend jaar kan volbrengen.

The day after

Gisteren een fietstraining afgewerkt en dus vandaag nieuwsgierig naar het effect. Bij het opstaan vanmorgen merkte ik wel dat de heup iets pijnlijker was dan gisteren maar het valt reuze mee. Dat is gelukkig een troost want ik merk wel dat de zin om te gaan trainen voor een wedstrijd met de dag toeneemt. Die toenemende motivatie heeft mij er toe aangezet om me in te schrijven voor de Multi Triathlon Aalsmeer. Deze triathlon is de dag na Holland Triathlon en moet mij afleiden van de Triple Play nu ik daar niet aan deel zal nemen. Ik had op een forum voor triatleten ook een oproep gedaan voor de deelname aan de Triple Play maar daar is tot op heden helemaal niet op gereageerd. Vandaar dat ik mij maar richt op de Triathlon in Aalsmeer.

Geluk bij een ongeluk

Ruim anderhalve week geleden ben ik gevallen met de fiets en nog steeds last van mijn heup. Voor de zekerheid toch maar een bezoek gebracht aan de huisarts en deze vermoedde na enkele tests gelukkig slechts een zware kneuzing van de spieren in het heupgebied. Haar advies was rustig aan opbouwen van trainingsfrequentie en intensiteit.

Na een verplichte rustpauze te hebben ingelast de afgelopen anderhalve week is de motivatie om te trainen langzaam aan het terugkomen. Mijn motivatie krijgt ook nog eens een extra impuls door de prestaties van Rasmussen in de Tour. Ik ben helemaal gek van deze Deense wielrenner omdat hij een apart is en helemaal leeft voor zijn sport. Onbegrijpelijk dat de commentatoren van de NOS over zijn manier van omgaan met zijn sport een beetje lacherig doen.

Ik heb na het bezoek aan de dokter dan ook eerst maar een fietstraining afgewerkt. Een rondje van ongeveer 75 kilometer is in ieder geval de eerste aanval op de overtollige kilootjes van een anderhalve week niets doen. Morgen een dagje rust inplannen en dan woensdag een looptraining op het programma. Dat wordt dan weer de eerste looptraining sinds ruim tweeënhalve week. Zwemtrainingen zijn een probleem omdat er geen echte mogelijkheid is om goed te kunnen trainen. Dat heb ik al geaccepteerd en richt mij dan ook op de zwemtrainingen na de vakantie.

Met mijn gezondheid gaat het ook steeds meer de goede kant op en dat is toch het allerbelangrijkste. Na de vakantie zal de echte graadmeter plaatsen vinden want dan ga ik weer deelnemen aan het dagelijkse economische proces. Ik voel dat de motivatie om te gaan trainen voor de hele triathlon terug begint te komen. De komende weken zal ik mijn voorbereidingen verder uitwerken in een trainingsprogramma voor het lopen, fietsen en zwemmen. Vooral voor het zwemmen en het fietsen zal ik externe hulp moeten inschakelen. Ik heb al personen op het oog aan wie ik het zou willen vragen. Ook zal ik mijn trainingsdagboek beter gaan bijhouden om de voortgang te kunnen bewaken. Maar eerst nog een beetje genieten van de resterende vakantieperiode.

Erger dan ingeschat

Vorige week melde ik al dat ik gevallen was tijdens de fietstraining en dat ik als gevolg van de val een blessure had opgelopen. De blessure is toch erger dan ik had gehoopt en dat betekent dat ik langer rust moet houden dan de bedoeling was. Normaal baal ik daar verschrikkelijk van maar nu heb ik zoiets van "toch ook wel lekker in combinatie met de vakantie". Dus ik gun mezelf maar de rust want ik weet ook wel dat de trainingachterstand zo weer is ingelopen.

Trainen

Afgelopen woensdag weer een zwemtraining afgewerkt en een behoorlijk pittige ook. Het was de bedoeling om in het uurtje trainen een afstand af te leggen van 3.200 meter. In onze baan lukte dat in ieder geval niet want de meesten bleven steken op een afstand van rond 2.700 meter.

Zoals ik al eerder aangaf breekt de vakantieperiode altijd in op je trainingschema. Ik kan de komende weken niet of nauwelijks de zwemtrainingen volbrengen. Het bedenken van een alternatief trainingsprogramma is momenteel aan de orde. Omdat ik de laatste maanden toch wel de nodige gezondheidsklachten heb gehad is mijn motivatie om te trainen behoorlijk afgenomen. Ik voel me toch een beetje een vreemde eend in de bijt tussen al die triatleten die wel een doel hebben waarvoor zij trainen.

Door de blessures van mijn mede Triple Play teamgenoten gaat de Triple Play voor mij niet door. Ik ben druk met het zoeken naar een alternatief maar ik zal ook een voorbereiding moeten plannen voor de Long Distance van volgend jaar. Op handen zijnde veranderingen volgend jaar staan mijn debuut op de hele triathlon misschien wel in de weg. Hierdoor word ik eigenlijk alleen maar onzekerder over wat ik nu feitelijk wil en hoe ik mijn trainingen moet gaan plannen. Zoals ik er nu over denk, ga ik maar gewoon na de vakantie beginnen met de voorbereidingen alsof ik volgend jaar de hele triathlon ga doen en dan zien we wel verder. Dat geeft in ieder geval het meeste houvast voor mij en misschien komt de motivatie en de zin in trainen dan ook weer terug.

Gisteren ben ik gevallen tijdens de fietstraining en heb momenteel last van een pijnlijke heup. Daarnaast heb ik ook last van mijn schouder en arm maar de pijn hiervan is goed te verdragen. Een goed begin van de vakantie en nu maar kijken of ik dit weekend een looptraining kan volbrengen. Misschien is het wel goed om eens een paar dagen echt volledig rust te nemen zodat het onrustige gevoel weer de overhand krijgt en de trainingsmotivatie sterk toeneemt.

Zomervakantie

Zoals ieder jaar kijk je iedere keer weer uit naar de zomervakantie. Normaal gesproken gingen wij de afgelopen jaren steeds buiten Nederland op vakantie maar voor ons dit jaar geen vakantie elders in Europa. Er zijn redenen waarom we niet zover gaan en daar hebben we inmiddels allemaal vrede mee.

Een vakantieperiode brengt toch altijd weer gemengde gevoelens met zich mee als het om de trainingen gaat. Aan de ene kant is het lekker als je ook echt de tijd neemt om van je vakantie te genieten. Dat zou eigenlijk moeten betekenen dat je gedurende je vakantie niet gaat trainen. Tenslotte is een rustperiode ook best goed om de accu volledig op te laden voor een nieuw seizoen. Ik kan dat niet want ik word al na een paar dagen reizen heel onrustig en dan moet ik zo snel mogelijk de onrust in mijn lijf weg trainen. Zodra de eerste de beste gelegenheid zich voordoet ga ik een training afwerken. Om mijn gezinsleden ook tevreden te houden want die moeten al een heel jaar accepteren dat ik veel train, pas ik mezelf aan. Dus dat betekent dat ik tijdens de vakantie een lagere trainingsfrequentie heb en daarmee gun ik mezelf binnen mijn grenzen rust plus hou ik de rest van mijn gezin ook tevreden.

De overstap naar de traithlon betekent dat je naast de looptrainingen (relatief makkelijk uit te voeren op vakantie) ook ruimte moet gaan creëren om fiets- en zwemtrainingen in te plannen. Zwemtrainingen tijdens vakantie vergt nog de minste aanpassing maar de fietstrainingen, dat is toch een heel ander verhaal. Alleen al het meenemen van de fiets betekent al dat je meer inspanning moet verrichten om te kunnen trainen.
Maar goed, dit jaar zal de fiets de minste problemen geven en het zwemmen des temeer (geen zwembad).

Noodweer

Gisteravond wilde ik bij mijn oude loopvereniging een intervaltraining meelopen. Althans dat was de bedoeling maar het noodweer (onweersbuien) leidde er toe dat de trainingen werden geannuleerd. Een hele wijze beslissing vanuit de trainersgroep want je neemt als trainer niet de verantwoordelijkheid bij zulke weersomstandigheden. Er was toch wel een groep lopers die graag wilde trainen en ik vond dat wel prettig want dan was ik in ieder geval niet voor niets gekomen.

Of het verstandig is om met zulke weersomstandigheden te gaan trainen is nog maar de vraag. Als groep besloten we naar het centrum te lopen en daar een training te gaan doen in één van de parkeergarages. Alleen een groep op weg zonder trainer leidt meestal tot niets en dat bleek ook wel toen wij aan kwamen bij de parkeergarage. Zonder enige vorm van communicatie ging de groep in de garage naar boven lopen. Ik bleef achter samen met Peter van Heijningen en we besloten samen om een training te gaan doen. Tijdens onze training kwam de groep weer naar beneden gelopen en na enig overleg besloot de meerderheid van de groep zich aan te sluiten bij de trainingsvorm zoals Peter en ik deze aan het trainen waren. Op mijn aanwijzingen is de groep gaan trainen in de parkeergarage. Mede omdat het onbetrouwbare weer aan bleef houden, hebben wij in een naastgelegen parkeergarage een tweede trainingsvorm afgewerkt. Na deze tweede trainingsvorm zijn we terug gelopen naar de sporthal, een cooling down gedaan en droog naar binnen gegaan. Als dank voor de training kreeg ik van de groep (wat gebruikelijk is na een training) een applausje.

Zo vond mijn (onbedoelde) debuut als trainer geheel onverwachts plaats op een zomerse avond.

Zwemtraining en verbeteringen

Gisteravond heb ik de zwemtraining in de Hoge Vaart afgewerkt. De training bestond uit iets meer dan een kilometer zwemmen. Het zwemmen ging heel goed en dan kun je toch merken dat je iedere week traint. Tijdens de reguliere zwemtrainingen zwem je toch gemiddeld tussen 1200 en 1600 meter per training. Het afgelopen half jaar heeft dus vruchten afgeworpen en als je bedenkt dat als ik twee keer week zou gaan zwemmen dan wordt de progressie alleen maar vergroot. Voor deze ingelaste buitentraining heb ik de reguliere looptraining moeten laten vervallen. Daarom ga ik vandaag maar weer eens bij mijn oude clubbie een looptraining mee doen.

Eindelijk lijkt het erop alsof mijn gezondheidsklachten langzaam aan verbeteren. Vorige week bemerkte ik al een verbetering vooral van mijn vermoeidheidsklachten en deze week lijkt het alsof de verbetering zich verder door zet. Hopelijk want ik loop toch al geruime tijd met gezondheidsklachten rond en ik wil graag weer normaal functioneren.

Nog meer blessures

Gisteren meldde ik al dat David Westdorp wegens een blessure heeft moeten afhaken.
s'Avonds werd ik gebeld door Peter Noij en hij liet me weten ook al geblesseerd te zijn.
Voor de blessure is hij onder behandeling maar het lijkt alsof de blessure steeds verder verergerd. Na onderling overleg hebben we besloten om af te zien van verdere deelname aan de Triple Play. Ik vind het echt heel jammer dat ik er niet bij zal zijn dit jaar en ga ik dus maar op zoek naar een vervangende wedstrijd. Na raadplegen van de site van de Nederlandse Triathlon Bond heb ik twee wedstrijden op het oog, te weten " kwart triathlon Anna Paulowna " en " Multi triathlon Aalsmeer ". Ik ga de komende dagen maar eens nadenken waar ik wil starten want in Aalsmeer kan ik dit jaar alleen de Olympische afstand doen.

Ik heb gisteren geen looptraining gedaan omdat het toch verstandiger is om rust in te plannen ook al voel ik me fit. Het heeft geen nut de accu leeg te trekken en daar dan weer dagen last van te hebben. Ik moest wel weer deze wijsheid van Katja tot mij nemen want ja zelf tot die conclusie komen lijkt maar niet te lukken.
Voor vanavond heb ik de looptraining omgezet naar een zwemtraining in het buitenwater. Ik ga met Peter van Heijningen, zijn dochter Deborah en Jos Proost die buitentraining afwerken.
Wel spannend hoor zwemmen in het buitenwater.

Blessures

Terwijl de regen tegen de ramen aan klettert, lees ik de mail van David Westdorp. Hij laat me weten dat hij geblesseerd is en dat het herstel vermoedelijk een langere tijd gaat vergen. Hierdoor moet hij de beslissing nemen om af te zien van deelname aan de Triple Play in augustus. Ik laat hem via de mail weten dat het nemen van een dergelijk beslissing verstandig is want per slot van rekening het gaat om je gezondheid. Tegen een ander zeg je zo makkelijk " denk aan je gezondheid " en dan is dat welgemeend maar toch voel je de frustratie van degene die geblesseerd is. Als ik geblesseerd ben, weet ik wel dat ik geen pretje ben voor mijn omgeving, ook al weet je dat rust vaak de beste remedie is om te herstellen. Ik wens David een spoedig herstel toe en hoop dat hij de innerlijke rust kan vinden om te accepteren dat hij die rust ook moet nemen.

Het afzeggen van David betekent dat ik weer op zoek moet naar een andere triatleet die deel zou willen nemen aan de Triple Play. Het wordt lastig want de deadline voor het inschrijven nadert met rasse schreden. Ik ga maar eens op de site van de Holland Triathlon kijken misschien staat daar een rubriek op met oproepen aan deelnemers die op zoek zijn naar teamleden en anders maar via TVA maar een oproep doen. Ik zou het wel jammer vinden als ik niet zou kunnen deelnemen aan de Triple Play want het is de enige mogelijkheid om als sporter tijdens een dergelijk groot evenement de sfeer te kunnen proeven.

Ik ga de komende dagen voor de zekerheid op de site van de NTB op zoek naar een wedstrijd ter vervanging van de Triple Play in het geval er geen vervanger te vinden is. Maar goed nog niet op de zaken vooruitlopen.

Terwijl ik dit bericht maak, luister ik naar Pearl Jam. Ik heb hun laatste CD Live at the Gorge weten te bemachtigen en volgens internetsite van http://www.demorgen.be/ is het een echt collectoritem. Na wat speurwerk via Google kom ik er achter dat Pearl Jam al meer dan 160 Cd’s met live opnamen heeft uitgegeven. Muziek is belangrijk voor mij en helpt mij bij iedere gemoedstoestand als dat nodig mocht zijn. Voor iedere gemoedstoestand heb ik gelukkig wel muziek in huis.

Eindelijk sinds lange tijd heb ik tot nu toe weer eens een normale trainingsweek kunnen volbrengen. Na de intervaltraining van maandag en de zwemtraining van woensdag heb ik vandaag weer eens op de donderdagavond mee kunnen trainen tijdens de intervaltraining.

Rob Oosterbaan en Jerien Klaver waren belangstellend en vroegen zich af waar ik al die tijd was geweest. Na mijn uitleg begrepen ze mijn afwezig tijdens de trainingen.
Met Jerien gekletst over haar vorderingen voor de hele triathlon van dit jaar. Ze vertelde dat zij in haar vakantie een zwemtraining van 4 km had volbracht. Het was zwaar liet ze zich ontvallen. Ook nog even met Rob gesproken over zijn vorderingen voor de hele triathlon. Hij kampte ook al met vermoeidheidsklachten, maar hij gaat toch wel gewoon door. Maar ja, hij is ervaren met zijn derde opeenvolgende triathlon.
Ik ben blij dat ik ondanks de vermoeidheid donderdagavond toch ben gaan trainen.

Vandaag is ook nog een fietstraining afgewerkt. Door de harde wind tegen was het een echte training waarbij ik kracht kon opdoen. Het lukte me goed om tempo te houden.
Morgen wil ik ook nog proberen om een looptraining in te plannen. Als dat lukt, kan ik stellen dat ik eindelijk weer op de weg terug ben en dat ik de vermoeidheidsklachten hopelijk achter me kan laten. Vooral niet op de zaken vooruitlopen en afwachten welke reactie ik eventueel volgende week kan verwachten.

Eerste intervaltraining sinds lange tijd

Gisteren heb ik voor het eerst sinds een lange tijd weer eens een intervaltraining bij TVA meegelopen. Ik kan me niet precies meer herinneren hoelang geleden ik de laatste intervaltraining heb meegelopen. Het moet in ieder geval zeker zo'n 8 weken geleden zijn geweest. Het is weer een aangename kennismaking en ik heb uiteraard wel enige spierpijn vandaag.

Met de eerste training in lange tijden hoop ik weer de weg te zijn ingeslagen die nodig is om een aanvang te maken met de voorbereiding op de Long Distance.
Vooruitlopend op deze voorbereiding moet nog wel een zinnig trainingsprogramma worden gemaakt als voorbereiding op de deelname aan de Triple Play van de komende Holland Triathlon.
Door de blessure en het langzame herstel van Petra Haan heb ik David Westdorp bereid gevonden om haar plaats in te nemen zodat het team toch compleet zal zijn.
Collega Peter Noij, David Westdorp en ik gaan samen de Triple Play doen dit jaar.
Om Petra toch te betrekken bij de Triple Play heb ik haar gevraagd of zij ons team wil coachen/begeleiden tijdens de wedstrijd. Er is genoeg te doen op die dag voor haar, dus hopelijk vergeet ze daardoor het feit dat zij door haar blessure en het trage herstel daarvan, niet deel kan nemen aan de Triple Play.

Foto's

Gisteren via de mail een drietal foto's toegestuurd gekregen. Bram Maertens van Just Run mailde de foto's toe. Hij was er tijdens de triathlon om de verrichtingen van zijn dochter vast te leggen op camera. Tussendoor had hij van mij een tweetal foto's gemaakt.

Gisteren was ik al te vermoeid om een looptraining af te werken en vanochtend was ik nog steeds moe. Tijdens de looptraining een lichte bovenblessure opgelopen. Ik merkte al bij het vertrek van huis dat het lopen niet lekker ging. Achteraf bezien denk je dan "had ik maar terug naar huis gegaan". Maar kijken hoe de blessure zich ontwikkelt de komende dagen. Ik wil vanaf volgende week toch echt wel weer proberen de trainingen op te pakken zoals ze staan ingepland.

Verbeteringen

Wat voelde ik me goed na de kwarttriathlon van Huizen. De dag na de triathlon zag ik op de site dat ik een veel betere tijd had gerealiseerd dan ik had verwacht. Voor het eerst sinds tijden voelde ik mij weer eens supergoed. Ik had me voorgenomen om vanaf deze week weer het trainingsschema op te pakken. Helaas lukte dat niet helemaal. Maandag kwam er iets tussen waardoor ik niet kon trainen, dinsdag wel een fietstraining afgewerkt die goed te noemen was ondanks ik op de fiets stapte met vermoeidheidsverschijnselen. Woensdagmiddag de gewone zwemtraining afgewerkt maar helaas vandaag toch weer te moe om een looptraining te volbrengen.
Gelukkig spreekt Katja me dan weer moed in.

Mijn debuut op de triathlon

De grote dag is aangebroken waarop ik mijn debuut zal gaan maken op de triathlon. Na een redelijk goede nachtrust beging ik de dag gespannen. Het is maar goed dat ik mijn tas gisteravond heb ingepakt en klaargezet. Na het ontbijt ga ik mezelf verder voorbereiden voor het vertrek richting Huizen. Omdat het maar een kwartiertje rijden is, ga ik ongeveer twee uur voor de start weg van huis. Na aankomst bij de atletiekvereniging in Huizen haal ik mijn fiets en de overige spullen uit de auto en loop op mijn gemak naar het clubgebouw. Op weg naar de wisselplek fietsen/lopen barst de regen los. Ik ben drijfnat voor dat mijn fiets goed en wel hangt aan de reling waarop het nummer 321 staat vermeld. Ik merk dat ik behoorlijk gespannen ben en dat heeft zeker het nodige effect op mijn functioneren. Tijdens het omkleden kom ik er achter dat ik mijn belt nog in de tas heb zitten i.p.v. dat ik deze bij mijn loopschoenen heb achtergelaten. In de kleedkamer zie ik dat iedereen is voorzien van zijn startnummer op respectievelijk arm/been. Dat heb ik dus al vergeten, dus snel naar de kantine om het nummer te laten noteren. Een van de vrijwilligers schrijft het nummer op mijn arm. Vol trots loop ik naar de kleedkamer terug. Zo vaak gezien bij anderen en nu bij mezelf, dat nummer op je arm geschreven. Eigenlijk belachelijk dat ik er een dergelijke ophef van maak. Het is maar een kwart triathlon. In kleedkamer pak ik mijn wetsuit en loop zonder verder na te denken naar mijn fiets en vertrek richting startplek. Net buiten het terrein van de atletiekvereniging constateer ik dat ik de sticker niet op mijn fiets heb geplakt. Snel terug en in de kleedkamer mijn tas op z'n kop gezet. Daar is de sticker, snel terug naar mijn fiets en van de zenuwen krijg ik de achterkant niet los. Voor de tweede keer op weg naar het startpunt. Na ongeveer een kilometer fietsen schiet in ene de gedachten door mijn hoofd dat ik mijn zwembril ben vergeten. Snel aan een ander triatleet gevraagd hoe laat het is. Ik heb nog een kwartier voor de briefing en daar moet ik bij zijn. Weer snel terug. In kleedkamer weer de tas op z'n kop gezet en de zwembril tussen de spullen uit gevist. Snel op de fiets naar het startpunt. Onderweg naar de start zie ik de auto van mijn vader dus ik weet dat Katja en de kids er ook zijn. Bij aankomst startpunt wordt mijn fiets door iemand van de NTB gecontroleerd en vervolgens zoek ik snel de stallingsplek voor mijn fiets. Deze plek is vrij ver achteraan gelegen maar heeft als voordeel dat ik na het zwemmen vrij snel bij mijn fiets ben. Ik kan dus snel omkleden maar moet wel een behoorlijk stuk lopen naar de startplek voor het fietsen. Wat is een voordeel. Mijn wetsuit heb ik zo aan en dat is toch wel prettig aan een O'Neill wetsuit. In tegenstelling tot de andere wetsuits heeft dit wetsuit een soort binnenvoering waardoor je weinig weerstand ondervind bij het aantrekken. Badmuts en zwembril mee en op naar het strand. Gelukkig heb ik het gered en ben een kwartier voor de start aanwezig in het startvak. Ik kan nog even met mijn gezin en mijn ouders praten en heb zelfs de tijd om met andere aanwezigen te kletsen. Dan start de muziek en als de muziek stopt klinkt het startschot. Daar sprint de hele club triatleten weg van het strand het Gooimeer in. Het is eerste deel is erg ondiep en ik kan voor mijn gevoel een heel eind het water inlopen. Dan duik ik in het water en met mij velen. Waarschijnlijk door de combinatie van de drukte, de weinige ruimte tussen de zwemmers, de spanning en het vollopen van het pak met koud water, krijg ik in ene geen lucht meer en dreig te gaan hyperventileren. Ik raak in paniek en overweeg om te stoppen en terug te keren naar het strand. Gelukkig hervind ik mezelf snel en gaan met de schoolslag verder. Halverwege het eerste stuk lukt het me eindelijk om over te gaan naar de borstcrawl en komt het tempo er goed in. Mijn wetsuit is perfect en heeft een zeer goed drijfvermogen want het kost me weinig moeite om te zwemmen. Het is de allereerste keer dat ik buiten zwem en daardoor heb ik veel moeite met mijn coördinatie. Al zigzaggend ga ik door het water en heb zo 500 meter gezwommen. Het laatste stukje van de tweede 250 meter loop ik zo snel en probeer ook weer zo snel te zwemmen. De tweede 500 meter gaan aanzienlijk beter en ik kon als 21e uit het water. Volledig geconcentreerd sprint ik naar de plek waar mijn fiets staat. Aangekomen bij de fiets trek ik mijn wetsuit snel uit en droog mijn hoofd en voeten goed af. Ik heb tijdens het zwemmen mijn loopbroek aangehouden want deze wordt toch wel snel droog. Ik hoef dus alleen maar mijn termoshirt en mijn shirt van de sponsor aan te trekken. Snel sokken en schoenen aan en naar het startpunt voor het fietsen te rennen. Het fietsen gaat goed en slechts op een paar plekken heb ik moeite met de wind. Daar merk ik toch wel dat ik kracht tekort kom en dat ik te weinig getraind heb voor het fietsen. In de uitslagenlijst zie ik dat ik de 51e tijd had met het fietsen en dat ik na twee onderdelen 44e ben. Het laatste stuk terug naar de atletiekbaan is vol in de wind terugfietsen. Bij binnenkomst ren ik snel naar mijn wisselplek en wissel van schoenen. De overgang van het fietsen naar het lopen ervaar ik dit keer als goed. Ik heb in tegenstelling tot de run bike run wedstrijd uit het Almeers triathlon circuit geen last van dikke benen en vind dus snel mijn tempo. Net buiten de atletiekbaan staan mijn supporters (Katja en de kids en mijn ouders). Het lopen gaat goed ondanks het warme weer. In het winkelcentrum zie ik Cor en Petra Haan staan en ze moedigen mij fanatiek aan. Dat doet je toch goed als er mensen zijn die je kennen en je toejuichen. Ik moet helaas twee keer stoppen om een beker water te drinken want mijn belt ligt nog in de kleedkamer. Ik wordt tijdens het tweede ronde ingehaald door David Westdorp. Hij is absoluut de betere loper en zeker sneller. Het lukte me toch nog om te versnellen in het laatste stuk vlak voor de finish. Ik let bij het binnenkomen van het winkelcentrum niet goed op en vergeet bijna over de finish te lopen. Maar gelukkig attendeert één van de vrijwilligers mij op de finish. En dan over de finish en ik heb het toch weer gedaan ook al is het maar kwartje. Ik heb uiteindelijk de 24e tijd gelopen op dit onderdeel. Kijkende naar de tijd zie ik dat ik er ongeveer 2.50 uur over heb gedaan. Ik denk nog bij mezelf "maar goed dat ik niet aan de Olympische afstand heb meegedaan want de tijdslimiet had ik nooit gehaald". Als je dan een dag later op de site van de triathlon van Huizen gaat kijken en je ziet dat je 34e geworden bent met een tijd van 2.20.54 dan mag je voor de eerste kwart triathlon denk ik best tevreden zijn. De tijd die ik op de elektronische tijdwaarneming had gezien was natuurlijk de tijd gerekend vanaf de start van de triatleten die de Olympische afstand hebben afgelegd. Het was absoluut niet zwaar om een kwart triathlon te doen en ik ben er overtuigd dat dit mijn ding is om te doen. Ik twijfel nog of ik mee zal gaan doen met de
Paul Zuijdervliettriathlon. Dit is een triathlon georganiseerd door iemand van mijn triathlonvereniging en de afstand daarvan is een halve triathlon.

Als alles gaat zoals gepland dan doe ik volgend jaar zeker de Long Distance want dat is pas echt een uitdaging.

Duurlooptraining bij Just Run

Zoals ik al eerder meldde had ik niet de energie om deel te nemen aan de laatste wedstrijd uit Almeers Triathlon Circuit. Achteraf gezien wel jammer want daardoor heb ik mijn plaatsje in de eindranglijst niet kunnen verbeteren. Uiteindelijk ben ik 8e geworden in het eindklassement. Kijkende naar de wedstrijden waaraan ik heb deelgenomen, denk ik dat ik met name met bij het fietsen nog wel wat verbetering kan boeken. Al met al ben ik tevreden mede gezien de periode die ik achter de rug en waarvan ik kan stellen dat die mijn trainingen absoluut niet ten goede zijn gekomen.

Deze week heb ik ook weer eens een duurlooptraining bij Just Run meegedaan. Er is veel veranderd sinds ik weg ben gegaan bij mijn loopvereniging. Vanwege het slechte weer was het niet druk maar toch waren er wel de nodige mensen die ik niet ken. Enkelen waren belangstellend en vroegen hoe het met mij ging.
Samen met mijn (ex) loopmaatjes Petra Haan en Rene Kok lekker een duurloopje van een uur gelopen in een bijzonder goed duurtempo. Het leek mij een goede voorbereiding op mijn allereerste triathlonwedstrijd.

De avond voor de triathlonwedstrijd heb ik alle benodigde spullen klaar gezet om er voor te zorgen dat ik niets zou vergeten. Mijn racefiets nog even helemaal nagekeken en de bandjes nog even extra opgepompt. Aan de voorbereiding zal het zeker niet gaan liggen, mocht het om welke reden dan ook misgaan.

De laatste wedstrijd

Helaas geen sprinttriathlon voor mij vandaag. Ik ben te vermoeid om in de laatste wedstrijd van het circuit nog te kunnen presteren. Hierdoor ben ik niet in staat om eventueel nog een plaatsje te klimmen in de eindranglijst. Jammer maar gelukkig kan ik het accepteren dat ik vandaag niet mijn dag heb. Ik vermoed dat de reden toch ligt in de gisteren volbrachte fietstraining.
Uit voorzorg heb ik gisteren een niet al te zware duurtraining gedaan om mezelf te sparen voor vandaag. Maar de dag zelf in combinatie met de training van gisteren zijn al genoeg om de accu onvoldoende op te kunnen laden.

Toch kijk ik tevreden terug op een leuke en geslaagde deelname aan het circuit. Juist die gecombineerde onderdelen (zwemloop en run-bike-run) hebben mij enorm gestimuleerd. Ik weet zeker dat de triathlon mijn ding is. Zoals ik momenteel functioneer doet mij twijfelen of ik wel in staat zal zijn een hele triathlon te volbrengen. Deze gedachte zal natuurlijk ommiddelijk omslaan zodra mijn gezondheid weer in een (constante) stijgende lijn naar het vertrouwde niveau terug gaat keren.

En dan de triathlon van Huizen. De rest van de week zal ik mezelf gedeisd houden om in de juiste conditie aan de start te verschijnen. De eerste triathlon, best spannend.
De afgelopen weken waren best heel goed, eigenlijk een beetje te warm om te presteren. De weersvoorspellingen zijn niet hoopgevend want er wordt regen en een windkracht 4 voorspeld.
Voor het fietsonderdeel is dat niet natuurlijk super. Regen vergroot de kans op lekke banden en de wind spreekt voor zich in de open polder. Ik ben best wel bang dat mij dat veel kracht gaat kosten. De overgang van het fietsen naar het lopen vond ik bij run-bike-run best wel pittig. Dus bij groter kracht verlies lijkt mij die overgang nog lastiger. Maar laat ik niet op de zaken voor uitlopen want ik heb er wel heel zin in.
Natuurlijk heb ik weer wat, namelijk door een foutje bij de Nederlandse triathlonbond heb ik noge steeds geen triatletenpas.

Op naar Huizen en mijn eerste triathlon ook al is het maar een kwartje.