maandag 30 augustus 2010

Week 35 2010

Na deze week nog een kleine drie weken rustig aan doen. Het wordt steeds lastiger om te wachten. Als ik zo mijn schouder en sleutelbeen betast en aan voel, ben ik wel nieuwsgierig hoe e.e.a. er uitziet na de operatie. De aanhechting van het sleutelbeen aan mijn schouder voelt raar aan.

Ook deze week weer steeds bezig geweest met een tijdritfiets. Ik ben er nagenoeg uit en weet dus welke het gaat worden.

Na drieënhalve week heb ik de mitella afgedaan want ik ben het helemaal zat om met dat ding om te lopen. Mijn rechterarm en schouder zijn pijnlijk en stijf van het niets doen. Ik moest 'm vier weken om houden maar als het bot nu niet aangegroeid is, is dat ook niet met vier weken het geval. Uiteraard moet ik er wel voor waken dat ik rustig aan blijf doen de laatste tweeënhalve week.

Aan het einde van de week is de kogel door de kerk want ik heb in de opruiming de tijdritfiets gekocht die ik al die tijd eigenlijk al wilde hebben. Ik ben er erg blij mee en verheug me er op om er over een week of drie op te kunnen trainen als ik weer langzaamaan ga beginnen.

Ook gaat voor het komende seizoen een wisseling van begeleiding plaats vinden. Niet helemaal tevreden met de afloop van de begeleiding na mijn ongeval liep ik al met het idee rond om te gaan veranderen en dat heb ik nu definitief door gezet. Ik wilde graag de laatste weken van het schema ook ontvangen zodat ik een volgend seizoen op hetzelfde schema van dit jaar mezelf zou kunnen voorbereiden maar dat wilde Jur niet doen. Dat vond ik zelf heel erg flauw en dat zou dan ook betekenen dat ik volgend seizoen weer op een nieuw schema zou moeten gaan trainen. Terwijl het schema van dit jaar mij juist heel erg beviel. Daarom gaat komend seizoen Lars Karmelk mij
begeleiden. Misschien dat een andere begeleider ook tot betere resultaten gaat leiden.

Ik heb wel gemerkt dat ik van ver moet komen want mijn arm en mijn schouder hebben heel veel aan kracht en functionaliteit ingeleverd. Een beetje te veel doen betekent bijna automatisch pijn. Dat valt me erg tegen en daarom is het misschien wel verstandig dat ik in contact met de fysio ga treden om een programma op te stellen.

Ik ben afgelopen week bij één van mijn beste vriendinnen op bezoek geweest. Ze zit in een revalidatiecentrum na een hersenbloeding. Ze is erg best ernstig aan toe want ze is rechts verlamd en haar spraakvermogen is ook erg aangetast. Hoe kan een mooie en vooral leuke vrouw zo veranderen in een hoopje mens. Gelukkig heeft ze erg veel steun van haar ex, haar vrienden en collega's. Wij zullen haar de komende tijd ook regelmatig proberen te bezoeken. Het zet je wel weer aan het denken over de betrekkelijkheid van het leven. Geniet nu en niet later.

maandag 23 augustus 2010

Week 34 2010

Gelukkig constateer ik afgelopen weekend dat de wond helemaal dicht is. Ook de zwellingen beginnen af te nemen, het gevoel begint ook langzaam terug te komen. Dat gaat de goede kant op ondanks mijn pessimisme van de vorige week. Vooral prettig dat ik me eindelijk weer kan douchen nu de wond dicht is.

Deze week ook voor controle in het ziekenhuis geweest. Geen bijzonderheden alleen nogmaals benadrukt dat ik rustig aan moet doen, hoe moeilijk dit ook is.

Ik sta deze week ruim vier weken aan de kant. Heel langzaam begin ik het zat te worden om niets te kunnen doen. Maar ik zal zeker nog vier weken aan de kant staan.

Zaterdag was de triathlon en uiteraard ben ik wezen kijken. Weliswaar met gemengde gevoelens waar ik vooral last van kreeg tijdens het looponderdeel. Ik heb wel genoten van de prestaties van de triatleten. Het was slecht weer en ook behoorlijk koud waar menig triatleet last van had.

Ik kan niet wachten om weer te beginnen.

dinsdag 17 augustus 2010

Week 33 2010

Het herstel gaat minder voorspoedig dan ik had gehoopt. De wond is namelijk niet helemaal dicht want er blijft wondvocht lekken. Alles is natuurlijk nog dik en opgezwollen maar daar komt gelukkig aan het einde van de week een verbetering in.

Dacht ik vorige week helemaal mijn keuze te hebben gemaakt voor mijn nieuwe tijdritfiets, is dat deze week weer helemaal veranderd. Ik ben steeds een een duurder segment gaan kijken dan ik aanvankelijk mezelf had voor genomen. Zoals ik er nu over denk wordt het toch gewoon weer de Giant die ik het blad fiets had gezien. Er is een kleine mogelijkheid dat het een heel andere keuze wordt maar daar ga ik maar niet vanuit.

Heel langzaam begin ik ongedurig te worden en wordt ik voor mijn omgeving vervelend. De ergernis van het niets kunnen doen en maar stil zitten maakt me doodongelukkig. Nog vijf weken wachten voordat ik weer serieus kan gaan trainen.

Week 32 2010

Deze week ben ik geopereerd aan mijn sleutelbeen. De operatie is goed geslaagd en het herstel beloopt zo'n zes weken. Best lange periode waarin ik helemaal niets mag doen en waarin rust het credo is. Al met al heb ik dan twee maanden stil gezeten. Eind september kan ik weer gaan plannen hoe het trainingsseizoen er uit zal gaan zien.

Ik ben al met e.e.a bezig en binnenkort ga ik een aantal beslissingen nemen. Zo oriënteer me momenteel op de begeleiding voor 2011, daarnaast ben ik ook bezig met het uitzoeken van een echte tijdritfiets. Iets waar ik ook op niet al te lange termijn een beslissing in ga nemen. Begon de zoektocht bij een mooie en eenvoudige Giant inmiddels is de zoek gestopt bij een Stevens. De Crono TT is een carbonfiets afgemonteerd met ultegra.

Zo probeer ik mijn aandacht een beetje af te leiden van de Long Distance eind augustus. Alhoewel ik nog geen echte teleurstelling heb gekend in de afgelopen weken begint wel heel langzaam de teleurstelling en het verdriet van mijn afwezigheid te komen.

Week 31 2010

Bij thuiskomst direct naar de huisarts gegaan met de foto's van mijn sleutelbeen. Zij onderneemt direct actie en neemt contact op met het ziekenhuis. De volgende dag mag ik al komen en ook daar wordt bij onderzoek vastgesteld dat er sprake is van een verkorte schouder. Na overleg besluiten we om een operatieve ingreep te laten uitvoeren om dit euvel te verhelpen.

Ook nog even ruggespraak gehouden met Jur. Hij laat me weten dat het een verstandige keuze is want op de langere termijn zou het slijtage van de schouder tot gevolg kunnen hebben. Toch fijn van hem om mij op deze wijze van info te voorzien.

vrijdag 13 augustus 2010

Week 30 2010

Deze week bijgekomen van de schrik na het ongeval. Eerst wilde ik helemaal stoppen met actieve sport maar ben ik van terug gekomen. De rest van de week vooral heel veel rust genomen.

Aan het einde van de week de foto's uit het ziekenhuis opgehaald. Bij het zien van de foto's krijg ik een slecht gevoel wat later wordt bevestigd. Het is heel lelijk gebroken.

donderdag 5 augustus 2010

Week 29 2010

Ik moet trainen in de vakantie om klaar te zijn voor de komende triathlon. Ik werk dan ook fanatiek mijn trainingsschema af. Het mooie weer in Frankrijk nodigt ook uit om te gaan trainen. Hierdoor val ik met name enkele personen op en ben al snel bij hen het onderwerp van gesprek. Één van hen is Philip, een razend leuke en gevatte Belg. Ik had hem al eerder gezien op de camping en dan met name omdat een finishersbandje van de Iron Man Lanzarote om zijn pols had. Triathleten onder mekaar zullen we maar zeggen.

Het noodlot slaat deze vakantie ook weer eens toe. Dit keer overkomt het mij en maakt abrupt een einde aan mijn trainingsarbeid. Ik kom namelijk tijdens een fietstraining ernstig ten val en breek daarbij mijn sleutelbeen. Daarnaast loop ik diverse kneuzingen en schaafwonden op. In één klap is mijn deelname aan de hele triathlon voorbij. Gezien de tijd van herstel en de gemiste trainingsarbeid lijkt het niet meer mogelijk om deel te nemen. Ik meld me dan ook af bij de organisatie van de Holland Triathlon.

Het ongeluk heeft een grote impact op mijn gezin maar gelukkig na een dag of twee pakken ze de draad weer op van de vakantie. Ik heb de rest van de week mezelf maar heel gedeisd gehouden. Ik ben behoorlijk onder de indruk van mij ongeval want het is de eerste keer dat zoiets mij treft. Het kost me even een paar dagen om te bekomen van de schrik. De dag na het ongeval roep ik allerlei dingen, zoals ik stop met dat fanatieke sporten en ga gewoon lekker genieten van de sport op een recreantenniveau, ik ga niet meer trainen in de vakantie, etc. Het zal de impact zijn geweest want ik zit inmiddels al druk te oordelen welke tijdritfiets ik zal gaan kopen voor mijn volgende triathlon.