Eindelijk sinds lange tijd heb ik tot nu toe weer eens een normale trainingsweek kunnen volbrengen. Na de intervaltraining van maandag en de zwemtraining van woensdag heb ik vandaag weer eens op de donderdagavond mee kunnen trainen tijdens de intervaltraining.

Rob Oosterbaan en Jerien Klaver waren belangstellend en vroegen zich af waar ik al die tijd was geweest. Na mijn uitleg begrepen ze mijn afwezig tijdens de trainingen.
Met Jerien gekletst over haar vorderingen voor de hele triathlon van dit jaar. Ze vertelde dat zij in haar vakantie een zwemtraining van 4 km had volbracht. Het was zwaar liet ze zich ontvallen. Ook nog even met Rob gesproken over zijn vorderingen voor de hele triathlon. Hij kampte ook al met vermoeidheidsklachten, maar hij gaat toch wel gewoon door. Maar ja, hij is ervaren met zijn derde opeenvolgende triathlon.
Ik ben blij dat ik ondanks de vermoeidheid donderdagavond toch ben gaan trainen.

Vandaag is ook nog een fietstraining afgewerkt. Door de harde wind tegen was het een echte training waarbij ik kracht kon opdoen. Het lukte me goed om tempo te houden.
Morgen wil ik ook nog proberen om een looptraining in te plannen. Als dat lukt, kan ik stellen dat ik eindelijk weer op de weg terug ben en dat ik de vermoeidheidsklachten hopelijk achter me kan laten. Vooral niet op de zaken vooruitlopen en afwachten welke reactie ik eventueel volgende week kan verwachten.

Eerste intervaltraining sinds lange tijd

Gisteren heb ik voor het eerst sinds een lange tijd weer eens een intervaltraining bij TVA meegelopen. Ik kan me niet precies meer herinneren hoelang geleden ik de laatste intervaltraining heb meegelopen. Het moet in ieder geval zeker zo'n 8 weken geleden zijn geweest. Het is weer een aangename kennismaking en ik heb uiteraard wel enige spierpijn vandaag.

Met de eerste training in lange tijden hoop ik weer de weg te zijn ingeslagen die nodig is om een aanvang te maken met de voorbereiding op de Long Distance.
Vooruitlopend op deze voorbereiding moet nog wel een zinnig trainingsprogramma worden gemaakt als voorbereiding op de deelname aan de Triple Play van de komende Holland Triathlon.
Door de blessure en het langzame herstel van Petra Haan heb ik David Westdorp bereid gevonden om haar plaats in te nemen zodat het team toch compleet zal zijn.
Collega Peter Noij, David Westdorp en ik gaan samen de Triple Play doen dit jaar.
Om Petra toch te betrekken bij de Triple Play heb ik haar gevraagd of zij ons team wil coachen/begeleiden tijdens de wedstrijd. Er is genoeg te doen op die dag voor haar, dus hopelijk vergeet ze daardoor het feit dat zij door haar blessure en het trage herstel daarvan, niet deel kan nemen aan de Triple Play.

Foto's

Gisteren via de mail een drietal foto's toegestuurd gekregen. Bram Maertens van Just Run mailde de foto's toe. Hij was er tijdens de triathlon om de verrichtingen van zijn dochter vast te leggen op camera. Tussendoor had hij van mij een tweetal foto's gemaakt.

Gisteren was ik al te vermoeid om een looptraining af te werken en vanochtend was ik nog steeds moe. Tijdens de looptraining een lichte bovenblessure opgelopen. Ik merkte al bij het vertrek van huis dat het lopen niet lekker ging. Achteraf bezien denk je dan "had ik maar terug naar huis gegaan". Maar kijken hoe de blessure zich ontwikkelt de komende dagen. Ik wil vanaf volgende week toch echt wel weer proberen de trainingen op te pakken zoals ze staan ingepland.

Verbeteringen

Wat voelde ik me goed na de kwarttriathlon van Huizen. De dag na de triathlon zag ik op de site dat ik een veel betere tijd had gerealiseerd dan ik had verwacht. Voor het eerst sinds tijden voelde ik mij weer eens supergoed. Ik had me voorgenomen om vanaf deze week weer het trainingsschema op te pakken. Helaas lukte dat niet helemaal. Maandag kwam er iets tussen waardoor ik niet kon trainen, dinsdag wel een fietstraining afgewerkt die goed te noemen was ondanks ik op de fiets stapte met vermoeidheidsverschijnselen. Woensdagmiddag de gewone zwemtraining afgewerkt maar helaas vandaag toch weer te moe om een looptraining te volbrengen.
Gelukkig spreekt Katja me dan weer moed in.

Mijn debuut op de triathlon

De grote dag is aangebroken waarop ik mijn debuut zal gaan maken op de triathlon. Na een redelijk goede nachtrust beging ik de dag gespannen. Het is maar goed dat ik mijn tas gisteravond heb ingepakt en klaargezet. Na het ontbijt ga ik mezelf verder voorbereiden voor het vertrek richting Huizen. Omdat het maar een kwartiertje rijden is, ga ik ongeveer twee uur voor de start weg van huis. Na aankomst bij de atletiekvereniging in Huizen haal ik mijn fiets en de overige spullen uit de auto en loop op mijn gemak naar het clubgebouw. Op weg naar de wisselplek fietsen/lopen barst de regen los. Ik ben drijfnat voor dat mijn fiets goed en wel hangt aan de reling waarop het nummer 321 staat vermeld. Ik merk dat ik behoorlijk gespannen ben en dat heeft zeker het nodige effect op mijn functioneren. Tijdens het omkleden kom ik er achter dat ik mijn belt nog in de tas heb zitten i.p.v. dat ik deze bij mijn loopschoenen heb achtergelaten. In de kleedkamer zie ik dat iedereen is voorzien van zijn startnummer op respectievelijk arm/been. Dat heb ik dus al vergeten, dus snel naar de kantine om het nummer te laten noteren. Een van de vrijwilligers schrijft het nummer op mijn arm. Vol trots loop ik naar de kleedkamer terug. Zo vaak gezien bij anderen en nu bij mezelf, dat nummer op je arm geschreven. Eigenlijk belachelijk dat ik er een dergelijke ophef van maak. Het is maar een kwart triathlon. In kleedkamer pak ik mijn wetsuit en loop zonder verder na te denken naar mijn fiets en vertrek richting startplek. Net buiten het terrein van de atletiekvereniging constateer ik dat ik de sticker niet op mijn fiets heb geplakt. Snel terug en in de kleedkamer mijn tas op z'n kop gezet. Daar is de sticker, snel terug naar mijn fiets en van de zenuwen krijg ik de achterkant niet los. Voor de tweede keer op weg naar het startpunt. Na ongeveer een kilometer fietsen schiet in ene de gedachten door mijn hoofd dat ik mijn zwembril ben vergeten. Snel aan een ander triatleet gevraagd hoe laat het is. Ik heb nog een kwartier voor de briefing en daar moet ik bij zijn. Weer snel terug. In kleedkamer weer de tas op z'n kop gezet en de zwembril tussen de spullen uit gevist. Snel op de fiets naar het startpunt. Onderweg naar de start zie ik de auto van mijn vader dus ik weet dat Katja en de kids er ook zijn. Bij aankomst startpunt wordt mijn fiets door iemand van de NTB gecontroleerd en vervolgens zoek ik snel de stallingsplek voor mijn fiets. Deze plek is vrij ver achteraan gelegen maar heeft als voordeel dat ik na het zwemmen vrij snel bij mijn fiets ben. Ik kan dus snel omkleden maar moet wel een behoorlijk stuk lopen naar de startplek voor het fietsen. Wat is een voordeel. Mijn wetsuit heb ik zo aan en dat is toch wel prettig aan een O'Neill wetsuit. In tegenstelling tot de andere wetsuits heeft dit wetsuit een soort binnenvoering waardoor je weinig weerstand ondervind bij het aantrekken. Badmuts en zwembril mee en op naar het strand. Gelukkig heb ik het gered en ben een kwartier voor de start aanwezig in het startvak. Ik kan nog even met mijn gezin en mijn ouders praten en heb zelfs de tijd om met andere aanwezigen te kletsen. Dan start de muziek en als de muziek stopt klinkt het startschot. Daar sprint de hele club triatleten weg van het strand het Gooimeer in. Het is eerste deel is erg ondiep en ik kan voor mijn gevoel een heel eind het water inlopen. Dan duik ik in het water en met mij velen. Waarschijnlijk door de combinatie van de drukte, de weinige ruimte tussen de zwemmers, de spanning en het vollopen van het pak met koud water, krijg ik in ene geen lucht meer en dreig te gaan hyperventileren. Ik raak in paniek en overweeg om te stoppen en terug te keren naar het strand. Gelukkig hervind ik mezelf snel en gaan met de schoolslag verder. Halverwege het eerste stuk lukt het me eindelijk om over te gaan naar de borstcrawl en komt het tempo er goed in. Mijn wetsuit is perfect en heeft een zeer goed drijfvermogen want het kost me weinig moeite om te zwemmen. Het is de allereerste keer dat ik buiten zwem en daardoor heb ik veel moeite met mijn coördinatie. Al zigzaggend ga ik door het water en heb zo 500 meter gezwommen. Het laatste stukje van de tweede 250 meter loop ik zo snel en probeer ook weer zo snel te zwemmen. De tweede 500 meter gaan aanzienlijk beter en ik kon als 21e uit het water. Volledig geconcentreerd sprint ik naar de plek waar mijn fiets staat. Aangekomen bij de fiets trek ik mijn wetsuit snel uit en droog mijn hoofd en voeten goed af. Ik heb tijdens het zwemmen mijn loopbroek aangehouden want deze wordt toch wel snel droog. Ik hoef dus alleen maar mijn termoshirt en mijn shirt van de sponsor aan te trekken. Snel sokken en schoenen aan en naar het startpunt voor het fietsen te rennen. Het fietsen gaat goed en slechts op een paar plekken heb ik moeite met de wind. Daar merk ik toch wel dat ik kracht tekort kom en dat ik te weinig getraind heb voor het fietsen. In de uitslagenlijst zie ik dat ik de 51e tijd had met het fietsen en dat ik na twee onderdelen 44e ben. Het laatste stuk terug naar de atletiekbaan is vol in de wind terugfietsen. Bij binnenkomst ren ik snel naar mijn wisselplek en wissel van schoenen. De overgang van het fietsen naar het lopen ervaar ik dit keer als goed. Ik heb in tegenstelling tot de run bike run wedstrijd uit het Almeers triathlon circuit geen last van dikke benen en vind dus snel mijn tempo. Net buiten de atletiekbaan staan mijn supporters (Katja en de kids en mijn ouders). Het lopen gaat goed ondanks het warme weer. In het winkelcentrum zie ik Cor en Petra Haan staan en ze moedigen mij fanatiek aan. Dat doet je toch goed als er mensen zijn die je kennen en je toejuichen. Ik moet helaas twee keer stoppen om een beker water te drinken want mijn belt ligt nog in de kleedkamer. Ik wordt tijdens het tweede ronde ingehaald door David Westdorp. Hij is absoluut de betere loper en zeker sneller. Het lukte me toch nog om te versnellen in het laatste stuk vlak voor de finish. Ik let bij het binnenkomen van het winkelcentrum niet goed op en vergeet bijna over de finish te lopen. Maar gelukkig attendeert één van de vrijwilligers mij op de finish. En dan over de finish en ik heb het toch weer gedaan ook al is het maar kwartje. Ik heb uiteindelijk de 24e tijd gelopen op dit onderdeel. Kijkende naar de tijd zie ik dat ik er ongeveer 2.50 uur over heb gedaan. Ik denk nog bij mezelf "maar goed dat ik niet aan de Olympische afstand heb meegedaan want de tijdslimiet had ik nooit gehaald". Als je dan een dag later op de site van de triathlon van Huizen gaat kijken en je ziet dat je 34e geworden bent met een tijd van 2.20.54 dan mag je voor de eerste kwart triathlon denk ik best tevreden zijn. De tijd die ik op de elektronische tijdwaarneming had gezien was natuurlijk de tijd gerekend vanaf de start van de triatleten die de Olympische afstand hebben afgelegd. Het was absoluut niet zwaar om een kwart triathlon te doen en ik ben er overtuigd dat dit mijn ding is om te doen. Ik twijfel nog of ik mee zal gaan doen met de
Paul Zuijdervliettriathlon. Dit is een triathlon georganiseerd door iemand van mijn triathlonvereniging en de afstand daarvan is een halve triathlon.

Als alles gaat zoals gepland dan doe ik volgend jaar zeker de Long Distance want dat is pas echt een uitdaging.

Duurlooptraining bij Just Run

Zoals ik al eerder meldde had ik niet de energie om deel te nemen aan de laatste wedstrijd uit Almeers Triathlon Circuit. Achteraf gezien wel jammer want daardoor heb ik mijn plaatsje in de eindranglijst niet kunnen verbeteren. Uiteindelijk ben ik 8e geworden in het eindklassement. Kijkende naar de wedstrijden waaraan ik heb deelgenomen, denk ik dat ik met name met bij het fietsen nog wel wat verbetering kan boeken. Al met al ben ik tevreden mede gezien de periode die ik achter de rug en waarvan ik kan stellen dat die mijn trainingen absoluut niet ten goede zijn gekomen.

Deze week heb ik ook weer eens een duurlooptraining bij Just Run meegedaan. Er is veel veranderd sinds ik weg ben gegaan bij mijn loopvereniging. Vanwege het slechte weer was het niet druk maar toch waren er wel de nodige mensen die ik niet ken. Enkelen waren belangstellend en vroegen hoe het met mij ging.
Samen met mijn (ex) loopmaatjes Petra Haan en Rene Kok lekker een duurloopje van een uur gelopen in een bijzonder goed duurtempo. Het leek mij een goede voorbereiding op mijn allereerste triathlonwedstrijd.

De avond voor de triathlonwedstrijd heb ik alle benodigde spullen klaar gezet om er voor te zorgen dat ik niets zou vergeten. Mijn racefiets nog even helemaal nagekeken en de bandjes nog even extra opgepompt. Aan de voorbereiding zal het zeker niet gaan liggen, mocht het om welke reden dan ook misgaan.

De laatste wedstrijd

Helaas geen sprinttriathlon voor mij vandaag. Ik ben te vermoeid om in de laatste wedstrijd van het circuit nog te kunnen presteren. Hierdoor ben ik niet in staat om eventueel nog een plaatsje te klimmen in de eindranglijst. Jammer maar gelukkig kan ik het accepteren dat ik vandaag niet mijn dag heb. Ik vermoed dat de reden toch ligt in de gisteren volbrachte fietstraining.
Uit voorzorg heb ik gisteren een niet al te zware duurtraining gedaan om mezelf te sparen voor vandaag. Maar de dag zelf in combinatie met de training van gisteren zijn al genoeg om de accu onvoldoende op te kunnen laden.

Toch kijk ik tevreden terug op een leuke en geslaagde deelname aan het circuit. Juist die gecombineerde onderdelen (zwemloop en run-bike-run) hebben mij enorm gestimuleerd. Ik weet zeker dat de triathlon mijn ding is. Zoals ik momenteel functioneer doet mij twijfelen of ik wel in staat zal zijn een hele triathlon te volbrengen. Deze gedachte zal natuurlijk ommiddelijk omslaan zodra mijn gezondheid weer in een (constante) stijgende lijn naar het vertrouwde niveau terug gaat keren.

En dan de triathlon van Huizen. De rest van de week zal ik mezelf gedeisd houden om in de juiste conditie aan de start te verschijnen. De eerste triathlon, best spannend.
De afgelopen weken waren best heel goed, eigenlijk een beetje te warm om te presteren. De weersvoorspellingen zijn niet hoopgevend want er wordt regen en een windkracht 4 voorspeld.
Voor het fietsonderdeel is dat niet natuurlijk super. Regen vergroot de kans op lekke banden en de wind spreekt voor zich in de open polder. Ik ben best wel bang dat mij dat veel kracht gaat kosten. De overgang van het fietsen naar het lopen vond ik bij run-bike-run best wel pittig. Dus bij groter kracht verlies lijkt mij die overgang nog lastiger. Maar laat ik niet op de zaken voor uitlopen want ik heb er wel heel zin in.
Natuurlijk heb ik weer wat, namelijk door een foutje bij de Nederlandse triathlonbond heb ik noge steeds geen triatletenpas.

Op naar Huizen en mijn eerste triathlon ook al is het maar een kwartje.

Trainingen en mijn hond

Doordat ik momenteel kamp met ziekteverschijnselen kan ik niet trainen zoals ik graag zou willen. Ik ben soms te moe om te trainen en soms te lustloos en soms heb ik gewoon helemaal geen zin om te trainen. Niets voor mij en geeft dus aan dat ik echt niet goed in mijn vel steek.
Komt hierdoor mijn ambitie om mee te doen aan de Long Distance in gevaar.
Vooralsnog niet maar het moet natuurlijk niet te lang gaan duren want ik wil wel in september starten met de voorbereidingen.

Ik probeer als afleiding meer met onze hond bezig te zijn op de momenten dat ik niet kan trainen om bovengenoemde redenen. Chip, zo heet onze hond, heeft in mei meegedaan aan een show in Ermelo. Chip kwam bij de laatse zeven van zijn categorie waarvan er in totaal een stuk of 20 meededen. Met de kwalificatie "veel belovend", moest hij de ring verlaten.
Volgens de fokker van Chip (kennel van de Gouden Spetters) was hij ietsje aan de dikke kant.
Iets wat van mij niet kan worden gezegd, kan dus wel van onze hond worden gezegd.
Dus Chip is op dieet ! Niet op het Sonja Bakkerdieet, maar gewoon minder te eten krijgen, moet tot resultaat leiden. Hopelijk is hij op gewicht voor de volgende show en komen zijn lijnen beter uit. Chip is in ieder geval een mooie afleiding alhoewel ik toch wel ongedurig ben van tijd tot tijd.

Een tussenjaar

Vanwege mijn ambitie om de hele triathlon te gaan doen, heb ik 2007 als een tussenjaar aangemerkt. Een tussenjaar omschrijf ik voor mezelf als een relatief rustig sportjaar. Feitelijk een jaar om alleen maar te trainen en te wennen aan de combinatie van drie verschillende disciplines. Een jaar waarin westrijden geen hoogtepunten zijn en waar je dus ook niet voor zal komen in uitslagen van wedstrijden. Nou ja, dat was de bedoeling.
Binnen de triathlonvereniging wordt jaarlijks het triathloncircuit georganiseerd. Een circuit van een aantal kleine wedstrijdjes voorzien van een uitslagenlijst en een heuse ranglijst.
Deze ranglijst wordt samengesteld door de uitslagen van de zes westrijden. Per wedstrijd krijg je afhankelijk van je klassering, punten toebedeeld en die bepalen uiteindelijk de eindklassering. Hierbij geldt dat de beste vier klasseringen meetellen voor het eindklassement.
Aangestoken door enkele medetriatleten heb ik besloten om deel te nemen aan dit circuit.
Voor de klassering en de wedstrijduitslagen kun je terecht op www.atcalmere.nl.

Ook heb ik in maart 2007 deelgenomen aan de lenteloop. Een wedstrijd die jaarlijks wordt georganiseerd door de Atletiekvereniging Almere.
Ik heb de 20 kilometer gelopen en ben daar vierde geworden.

Zoals ik al eerder vertelde ben ik niet in goede doen, dus worden de trainingen nog al eens geskipped door mij. Gelukkig kan ik het nog opbrengen om te trainen, dus de basisconditie blijft wel goed. Op de een of andere manier lukt het me wel om me op te laden voor zo'n wedstrijdje.
Of ik echt goed presteer moet volgend jaar blijken als ik voor de tweede keer deel zal gaan nemen aan het circuit. Ik hoop uiteraard wel zo snel mogelijk de oude te worden zodat ik weer lekker kan gaan trainen.

De overstap naar TVA en het verdere verloop

Nadat ik de overstap had gemaakt, waren de trainingen de eerste kennismaking met de triathlonvereniging. De trainingen zijn op maandagavond (intervaltraining), op dinsdagavond (in het seizoen fietstraining), op woensdagmiddag (zwemtraining), op donderdagavond (intervaltraining) en op zaterdagmiddag (zwemtraining).
Omdat 2007 een overgangsjaar is, had ik mezelf voorgenomen om de beide intervaltrainingen mee te nemen in het trainingsprogramma en in ieder geval één van de zwemtrainingen.
De allereerste training was de looptraining op de maandagavond. Wat een kleine opkomst van de leden was het eerste wat mij opviel. We trainen hooguit met 12 man/vrouw tijdens een training. Op de donderdagavond bleek dat niet anders te zijn. Het niveau van de training zijn het best te omschrijven als pittig.
De zwemtraining op de woensdagmiddag komt mij het beste uit, dus op dat tijdstip wordt de zwemtraining ingepland.
De intervaltrainingen gaan direct goed en ik kan ook goed meekomen.
Het zwemmen daaraan tegen heeft even zijn tijd nodig maar inmiddels zwem ik al in baan drie op de woensdag en kan ik dit niveau goed bijhouden.
De fietstrainingen doen ik vooralsnog zelf en dit komt omdat ik gewoon de tijd niet heb om dit ook nog eens in te plannen.

Mijn trainingen zijn :
- maandag/intervaltraining;
- woensdag/zwemtraining;
- donderdag/intervaltraining
- zaterdag/duurlooptraining en fietstraining;
- zondag/fietstraining.

Helaas ben ik momenteel niet in goede doen en dat heeft de afgelopen weken zijn weerslag gehad op de trainingen. Ik wil hier niet al teveel over zeggen.