En toen was de vakantie ten einde. Dit jaar zijn we in Nederland gebleven en gek genoeg als je in Nederland blijft is het net alsof je geen vakantie hebt gehad. Dat komt omdat ik geen vakantiegevoel heb als ik hier blijf. Geen andere taal, geen andere levenswijze of cultuur, geen of weinig zon en niet gewoon weg uit Nederland. Ik ben blij dat ik op vakantie kan en het is echt geen verwendheid maar het is iets dat je over houdt als je jaren achter elkaar op vakantie gaat naar het buitenland en het is heel persoonlijk.
Ik heb inmiddels het trainen langzamerhand weer een vast plekje in de week gegeven. Ik ben al weer bezig met wanneer ik ga trainen, hoe of wat ik gaan doen tijdens de training. Dus dat gaat ook eindelijk goed na al die slechte maanden waarin vermoeidheid en ongemotiveerdheid een grote stempel drukte op de trainingen.
In de vakantieperiode heb ik vooral de laatste twee weken weer met enige regelmaat kunnen trainen. Van zwemmen is de afgelopen vier weken niets gekomen omdat er geen goede gelegenheid was om te trainen en ik geen zin had om hiervoor aparte regelingen te treffen.
Dus voor namelijk loop- en fietstrainingen gedaan en dat ging eigenlijk best redelijk naar tevredenheid. Alleen jammer dat ik toch wel last ben blijven houden van mijn heup en dat is dus aanleiding geweest om een nieuwe afspraak te maken bij de huisarts. Deze kon niet concreet aangeven waar de problemen nu feitelijk door worden veroorzaakt en verwees mij uiteindelijk maar door naar de fysiotherapeut. Dus maar Eric Goes gebeld en een afspraak gemaakt voor een behandeling.
Voor de vakantie had ik op een triatletenforum een oproep gedaan om als vervanger te fungeren voor deelname aan de Triple Play bij de komende Holland Triathlon. Na mijn terugkomst trof ik een mailtje van een team aan met de vraag of ik nog steeds als vervanger wilde fungeren. Zij hadden een teamlid met een blessure die niet op tijd hersteld zou zijn voor de Triple Play. Ik heb er een aantal dagen over nagedacht of ik in deze situatie wel mee zou moeten doen met de Triple Play. Aan de ene kant natuurlijk heel graag want het is de kans om als triatleet de happening van dichtbij mee te maken. Aan de andere kant is het wel zo dat ik geblesseerd ben en dat ik tijdens de eerste intervaltraining na de vakantie dus geen gekke dingen moest gaan doen want de pijn was er direkt.
Na lang twijfelen heb ik besloten om dit team te vertellen dat ik toch van deelname afzag. Deze beslissing is ingegeven doordat ik me ook al heb ingeschreven voor Aalsmeer en dat ik in deze omstandigheden twee wedstrijden in één weekend geen goed idee vond. De wedstrijd in Aalsmeer is korter dan de Triple Play en ik ken mezelf juist als je in één team zit wil ik altijd tot het uiterste gaan om maar de beste prestaties te leveren.
Ik twijfel zelfs ook of ik wel deel zal gaan nemen aan de wedstrijd in Aalsmeer want het is over 1 1/2 week al zover.
Maandagavond dus mijn eerste intervaltraining afgewerkt na de vakantie. Tijdens de afgelopen maanden ben ik toch wel enige kilootjes aangekomen en juist met een dergelijke training merk je dan weer dat je die extra kilootjes mee moet slepen. Op zich ging de training best redelijk goed maar de explosieve sprintjes gingen helemaal niet goed, iets wat de meeste sporters met een blessure zullen beamen. Om er weer in te komen is de intervaltraining de slechtste manier om te beginnen.
Woensdagavond wordt de eerste zwemtraining na de vakantie. Zoals eerder aangegeven heb ik ruim vier weken niet gezwommen. Ik heb weinig zin in de zwemtraining en dat komt omdat ik met mijn lange armen en een gebrekkige coördinatie nog wel eens als ik uit koers ben waardoor ik met die lange armen nog wel eens tegen de armen van andere zwemmers bots. Dit heeft voor de vakantie al eens tot een heel vervelende situatie geleid met één van de mede triatleten. Daardoor is mijn motivatie om de zwemtrainingen te volgen een beetje weggegaan mede vanwege zijn (misschien terechte) boze reactie.
Vaak als je geen zin hebt om te trainen ervaar je de training achteraf altijd als heerlijk en heb je een voldaan gevoel. Hopelijk heb ik dat woensdag ook.
zaterdag 11 augustus 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten