Afgelopen weekend stond bol van de triathlon. De teleurstelling van het niet kunnen deelnemen aan de Triple Play tijdens de UPC Holland Triathlon had ik redelijk onder controle maar als je dan bij het grootse evenement aanwezig bent als toeschouwer, komen de frustraties weer snel naar de oppervlakte. Toch blijft het een genot, als je verslaafd bent geraakt aan deze sport, om er naar te kijken. Vorig jaar keek ik nog naar een enkeling die ik via loopvereniging Just Run had leren kennen, dit jaar is de groep met enkelingen verder uitgegroeid.
Het zijn er inmiddels teveel om op te noemen maar één wil ik er in het bijzonder uitpikken.
Jerien Klaver heeft tijdens haar debuut op de hele triathlon een waanzinnige tijd van 11 uur 42 minuten gerealiseerd. Uiteraard hebben alle deelnemers mijn respect na het volbrengen van hun triathlon en al helemaal gezien de omstandigheden.
Ik was morgens bij de start op het surfstrand aanwezig en ben gebleven tot 8.45. Snel naar het zwembad in Stad gegaan om mijn kinderen van de zwemtraining op te halen.
Later op de dag, het zal rond 14.30 uur zijn geweest, ben ik weer naar Haven gegaan. Lekker op de racefiets naar Haven gefietst en langs het parcours gestaan. Ik heb velen binnen zien komen en de wissel van het fietsen naar het lopen meegemaakt van hen. Vervolgens ben ik gaan rekenen wanneer zij dan ongeveer zouden gaan finishen. Toen ik ben naar huis gegaan om iets te eten en rond 18.30 uur weer teruggegaan naar Haven. Ik heb een tijdje langs het parcours gestaan om de bekenden aan te moedigen. Uiteindelijk heb ik het overgrote deel binnen zien komen en stil mee genoten van hun triomf, het bedwingen van de Long Distance. Rond de klok van 21.00 ben ik stilletjes en onder de indruk van al die topprestaties naar huis gegaan. De Olympische afstand (kwart triathlon) stond voor zondag op het programma.
Als je dan de volgende dag vertrekt naar Aalsmeer om deel te nemen aan een wedstrijd, kan ik niet de gedachte onder drukken dat een dergelijke wedstrijd eigenlijk niets voorstelt als je dat afzet tegen de hele triathlon. In tegenstelling tot Huizen (mijn eerste keer) was ik rustig en kon dus alles makkelijk bij elkaar zoeken. Op weg naar het Parc Ferme kwam ik Jos van der Velden tegen en heb nog even met hem gesproken over zijn deelname aan de hele triathlon.
Schoenen en belt bij startnummer neergezet en op het gemakje naar het zwemparcours gefietst. Op de plek aagekomen waar het zwemmen plaats zou vinden, heb ik mijn wetsuit aangetrokken. In Huizen had ik wel in enige mate last van een soort hyperventilatieaanval, dat m.i. was veroorzaakt door de combinatie van extreme spanning, het relatief koude water en de drukte bij de start als iedereen het water in gaat. Om dit te voorkomen ben ik voor de start het water ingegaan. Helaas was dit niet genoeg want ook nu kampte ik toch weer in enige mate met die reactie zoals ik die ook in Huizen had. De eerste 375 meter zwemmen ging dus ook rampzalig slecht en pas halverwege de tweede 375 meter hervond ik mezelf. Toen ik mezelf eenmaal had hervonden, ging het zwemmen pas echt lekker. Vandaar dat ik met de teleurstellende tijd van 30 minuten 17 seconden uit het water kwam en vervolgens ook nog eens 4 minuten 17 seconden nodig had om mijn wetsuit uit te doen, fietsschoenen en shirt aan te trekken om op de fiets te kunnen stappen.
Het fietsen ging supergoed dit keer, de veertig kilometer heb ik in 1 uur 5 minuten afgelegd. De overgang van het fietsen naar het lopen heb ik goed kunnen verteren. Echter lukte het mij niet om de snelle tijd gelopen in Huizen te evenaren. De weersomstandigheden en een foute keuze met betrekking tot het aantal flesjes aan de belt waardoor ik mijn belt heb afgedaan vanwege het gewicht, vormen m.i. de reden waarom ik minder goed heb gelopen. Ik kon niet drinken tijdens het lopen terwijl ik dat echt nodig had. Bekertjes aanpakken en lopend op drinken gaat mij absoluut niet goed af.
Al met al ben ik toch tevreden omdat ik een tijd onder 2.30 uur heb gerealiseerd en ook in deze wedstrijd weer heb ingezien dat er punten zijn om te verbeteren. Het zwemmen, moet echt beter en bij de wissels valt nog tijd te winnen. Het fietsen in Aalsmeer heeft mij in ieder geval de bevestiging gegeven dat het wel goed komt met het fietsen. Ook bij de voorbereiding voorafgaand aan een wedstrijd is het verstandig om beter naar de omstandigheden te kijken en daar dan ook rekening mee te houden. Het zijn de eerste stapjes in de aanloop naar mijn debuut op de hele triathlon.
Maandag staat er weer een intervaltraining op het programma. Ik ga lekker trainen en ook een beetje bijkomen van de wedstrijd in Aalsmeer.
zondag 26 augustus 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten