De wonderen zijn de wereld nog steeds niet uit

De titel van dit stukje verraad eigenlijk al een beetje wat er is gebeurd. Na vijf weken met een pijnlijke heup te hebben rondgelopen is de pijn en de bewegingsbeperktheid ineens vrij snel afgenomen. Sinds woensdag gaat het ineens heel goed en heb ik nagenoeg nergens meer last van. Da's balen want ik heb maandag net aan het team " de Blauwalgjes " laten weten dat ik af zag van deelname aan de Triple Play vanwege die heupblessure. De intervaltraining heeft toch een betere doorbloeding van de spieren teweeg gebracht dan de rustige trainingen tijdens de vakantie. Een andere verklaring heb ik niet voor het snelle herstel.
Volgens Jan Cees Visser (looptrainer bij TVA) is een inwendige bloeduitstorting mogelijk de oorzaak van de pijn geweest. Zo'n bloeduitstorting heeft wel een periode van vier á vijf weken nodig om af te breken en te verdwijnen uit het lichaam.

Woensdagavond de eerste zwemtraining afgewerkt en ook niet zo'n zuinige training trouwens.
In totaal zal ik ongeveer zo rond de drie kilometer hebben gezwommen in één uur tijd.
Het was een genot om te zijn hoe afgetraind sommige triatleten zijn en daaraan kun je zien dat ze klaar zijn voor het grote werk. Gretige blikken en een houding van niemand maakt mij wat, dat straalden ze allemaal uit. Des te pijnlijker is het dat ik te snel heb afgezegd voor de Triple Play want dan had ik ook dat deel mee kunnen maken.

Voor de donderdagavond staat normaal gesproken een intervaltraining op het programma maar deze keer stond de training in het teken van de laatste voorbereidingen voor de triatleten die de hele gaan volbrengen. Dus werd het een lekkere duurloop met aan het einde zes versnellingen van 30 seconden. Tijdens de duurloop met Jos van der Velden gesproken over de voorbereiding op een triathlon. Hij werkt niet echt met schema's, want hij doet dit jaar zijn 12e triathlon, maar in het begin deed hij dat wel vertelde hij. Hij was bereid om een schema te maken voor mij om mijn voorbereiding te ondersteunen.

Ik kijk heel goed rond en praat met sommige van hen, alleen maar om zoveel informatie en emoties te verzamelen. Alle indrukken die ik op doe versterken mij in mijn gevoel dat ik de hele triathlon eens wil volbrengen.