Ik moet trainen in de vakantie om klaar te zijn voor de komende triathlon. Ik werk dan ook fanatiek mijn trainingsschema af. Het mooie weer in Frankrijk nodigt ook uit om te gaan trainen. Hierdoor val ik met name enkele personen op en ben al snel bij hen het onderwerp van gesprek. Één van hen is Philip, een razend leuke en gevatte Belg. Ik had hem al eerder gezien op de camping en dan met name omdat een finishersbandje van de Iron Man Lanzarote om zijn pols had. Triathleten onder mekaar zullen we maar zeggen.
Het noodlot slaat deze vakantie ook weer eens toe. Dit keer overkomt het mij en maakt abrupt een einde aan mijn trainingsarbeid. Ik kom namelijk tijdens een fietstraining ernstig ten val en breek daarbij mijn sleutelbeen. Daarnaast loop ik diverse kneuzingen en schaafwonden op. In één klap is mijn deelname aan de hele triathlon voorbij. Gezien de tijd van herstel en de gemiste trainingsarbeid lijkt het niet meer mogelijk om deel te nemen. Ik meld me dan ook af bij de organisatie van de Holland Triathlon.
Het ongeluk heeft een grote impact op mijn gezin maar gelukkig na een dag of twee pakken ze de draad weer op van de vakantie. Ik heb de rest van de week mezelf maar heel gedeisd gehouden. Ik ben behoorlijk onder de indruk van mij ongeval want het is de eerste keer dat zoiets mij treft. Het kost me even een paar dagen om te bekomen van de schrik. De dag na het ongeval roep ik allerlei dingen, zoals ik stop met dat fanatieke sporten en ga gewoon lekker genieten van de sport op een recreantenniveau, ik ga niet meer trainen in de vakantie, etc. Het zal de impact zijn geweest want ik zit inmiddels al druk te oordelen welke tijdritfiets ik zal gaan kopen voor mijn volgende triathlon.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten