Deze week stond de afspraak met de specialist op het programma. Al hoewel de specialist voor de operatie zei dat het plaatje er maar over een jaar uit zou worden gehaald, denk ik daar anders over. Ik wil het plaatje er dit jaar nog uit hebben en daarom was ik benieuwd hoe de specialist hier tegenover zou staan. Een röntgenfoto moest er voorafgaande aan het gesprek worden gemaakt om te zien hoe het er voor zou staan. Het sleutelbeen was inmiddels al mooi geheeld maar nog niet sterk genoeg voor het tillen van bijv. zware dingen. Gelukkig kreeg ik voor het overige vrij spel toebedeeld, m.a.w. ik kan weer gaan trainen inclusief zwemmen. Het plaatje wordt er niet eerder uitgehaald dan volgend jaar en als ik zou willen mocht het zelfs blijven zitten. Mm, maar kijken hoe het gaat de komende tijd.
Eindelijk was het dan zo ver, ik kon mijn tijdritfiets ophalen. Toevallig moest ik voor mijn werk op pad op dezelfde dag dat ik de fiets zou halen en ik kwam langs Presto. Prominent in etalage stond de Stevens Crono TT. Poeh, was wel even flink onder de indruk en heel even dacht ik, had ik maar een jaartje door gespaard. Toen ik mijn fiets ging ophalen was ik dat al direct vergeten want mijn tijdritfiets is gewoon ook bloedmooi. Ik heb gelijk even een uurtje gefietst en dat viel me flink tegen. De spierkracht is aanzienlijk afgenomen en het kostte mij dus behoorlijk veel moeite om het tempo vast te houden. Ik weet weer waar ik aan moet werken.
Ik heb uiteindelijk deze week twee keer een uurtje voorzichtig getraind op mijn fiets. Dat viel me behoorlijk tegen, conditioneel natuurlijk ingeleverd de afgelopen twee maanden maar qua kracht helemaal. Ook mijn schouder moet weer wennen aan de belasting van op het stuur liggen. Uiteindelijk heb ik op zondag voor de derde keer op de fiets getraind en nu 90 minuten lang. Dat ging alweer beter dan de vorige twee keren. Er werd zondag een lange tijdrit verreden waarbij ik toevallig tussen de deelnemers belandde. Daar kon ik me dus mooi een stuk aan optrekken en gaf me wel weer een lekker gevoel om hard te fietsen. Ik werd daarbij ook aangezien voor een deelnemer en de fotograaf langs de weg nam een 4-tal mooie actiefoto's.
Tenslotte was er nog een training waaraan ik me nog niet had gewaagd en dat was de zwemtraining. Zaterdag voor de eerste keer weer meegetraind en vooral mezelf gericht op rustig aan doen en mijn arm en schouder niet teveel belasten. Dus maar drie banen lager gaan trainen. Ook hier geldt dat verlies aan kracht duidelijk merkbaar is. Maar dat komt de komende weken wel weer goed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten